(1)	வித்தாரம் என்குறி அம்மே!-மணி
	முத்தாரம் பூணு முகிழ்முலைப் பெண்ணே!
	வித்தாரம் என்குறி யம்மே

(1) எனது குறி சொல்லும் திறன், மிகச் சிறந்தது அம்மே! மணியாலும் முத்தாலும் ஆகிய மாலைகளைத் தரித்திருக்கின்ற, மேலெழுந்து தோன்றுகின்ற கொங்கைகளையுடைய பெண்ணே! எனது குறி சொல்லும் திறன், மிகச் சிறந்தது அம்மே!

(2) கருவூர், மலையாளநாடு, கொச்சி, கொங்குநாடு மக்கம், மராடம், துலுக்கநாடு (இந்துத்தானம்) களில் எல்லாம் என்னைப் பாராட்ட; செஞ்சி, வடகாசி, நீண்டதான சீனம், சிங்களம், ஈழம், (இலங்கை) கொழும்பு, வங்காளம், தஞ்சாவூர் திருச்சிராப்பள்ளிக் கோட்டை, இவ்விடங்களிலெல்லாம் மிகுதியாகக் குறிகள் சொல்லிப்பெருங்கீர்த்தி பெற்று, எல்லாத்திசைகளிலும் குறி சொல்வதற்கு எனக்கு ஒத்தவரில்லையென வெற்றி பெற்று அவ் வெற்றிக்கு அடையாளமாக நான் பெற்று வந்துள்ள பரிசுப் பொருள்கள் இதோ! பார்ப்பாயாக அம்மே!

(3) மோகனவல்லியே! நன்னகராகிய திருக்குற்றாலத்தில் எங்கும் தன் புகழை நிலைநாட்டிய கொல்லம் எண்ணூற்றெண் பத்தேழாம் ஆண்டிலே பதஞ்சலிமா முனிவர் போற்றத் தமிழை வளர்த்த பாண்டியன் முதலிலே சிறிய உரை ஓடுகள் கொண்டு வேய்ந்த (மூடிய) அழகு பொருந்திய சித்திர சபையைச் சின்னணைஞ்சாத்தேவன் செம்பாலான ஓடுகள் கொண்டு வேய்ந்தான். அந்தப் பழங்காலத்திலேயே குறிகள் சொல்லி நான் பரிசிலாக பெற்ற, யாருக்கும் விருப்பம் கொடுக்கின்ற முத்து மாலை இம் மாலையாகும் பார்; (வித்தாரம் என் குறி அம்மே!)

(4) வடகீழ்த் திசையில் கொல்லம் ஆண்டு நானூற்று நாற்பத்து நான் காவதாண்டிலே தென்காசிக் கோயில் சிறந்த மேம்படும்படி செண்பக பாண்டியனிடத்தில் அன்பாய்க் குறி சொன்னவர்கள் எங்கள் குலத்திற் பிறந்த குறிகாரர்களேயாவர். நல்ல பாண்டிய நாடு கடைத்தேறும்படியாக (நல்வாழ்வு அடையும் படியாக) சொக்கநாதப் பெருமான் சோமசுந்தர பாண்டியராக உருமாறித் திருமணஞ் செய்துகொள்வதை மதுரை மீனாட்சியம்மையாருக்கு எங்கள் குலத்துக்குரிய குறி சொல்வோரைக் குறி கேட்டு அவ்வாறே குறி தவறாமல் நடந்ததற்குச் சங்கப்புலவர்களே சான்று கூறுவார்கள். (அதனால் வித்தாரம் என் குறி அம்மே!)

1-4 வித்தாரம்-பெரியது; சிறந்தது. முகிழ்-முகிழ்த்தல்; மேலெழுந்து தோன்றுதல், பன்னகமாமுனி-பதஞ்சலி முனிவர். தென்-அழகு. வடகுணபால்-வடகிழக்கு எல்லை.

அடி குறச்சிங்கி! காதலுக்கு உன் கண்ணாகிய வாளைக்கொண்டே மன்மதனையும்கூட உன் வசமாக்குவாய்; உன்னுடைய குலப்படியே குறி சொல்லுவதாய் இருக்குமானால் நீ குறி சொல்லுவதில் குறைவைத்தா சொல்லுவாய்'நான்றாகச் சொல்வாயன்றோ'குறும்பலா மரத்தின் கிளைகளில் பழமாய் விளங்குகின்ற மேலான குற்றாலநாதர் எழுந்தருளியிருக்கின்ற இந்நாட்டில் இலவமுள் மலரைக் காட்டினும் சிவந்திருக்கின்ற உன் வாயைத் திறந்து எனக்கு ஒரு நல்ல குறியைச் சொல்லுவாயாக.

(1) அம்மே! எந்தச் சிக்கலான கேள்விகட்கெல்லாம் நான் நன்கு அறிந்து உடனே குறிதவறாமல் சொல்லுவேன். இதற்காகவே சபையில் ஏறிப் பேசுவேன்; அங்கே எதிர்த்து மாற்றுக் குறி சொல்லவரும் குறிகாரர்களை நான் வெற்றி கொள்ளுவேன்!

(2) அரசர்களுங்கூட என் குறியை அறிந்து புகழப்படுகின்ற குறத்தி நானே அம்மா! என் வயிற்றுக்குக் கொஞ்சம் கஞ்சி ஊற்றம்மே! அந்த அளவு எனக்குப் போதுமானது!

(3) வேறுபாடு கருதாமல் (இவளுக்கு இதையா ஊற்றுவது) என்று நினையாமல் (கேழ்வரகுக்) கூழாக இருந்தாலும் நீ எடுத்துக் கொண்டு வா அம்மே! வருவாயானால் என் பெரிய வயிறு முட்டுமளவுக்கு நிறையக் குடித்துவிடுவேன் அம்மே!

(4) அதன் பிறகு வாயிற் போட்டுக்கொள்வற்கு வெற்றிலையும் வெட்டுப் பாக்கும் அள்ளிக் கொண்டுவந்து தா அம்மே! கப்பலேறி வந்த சீன நாட்டு விளைபொருளான புகையிலையையும் சிறிதளவு கிள்ளிக்கொண்டு வந்து தா அம்மே!

(5) அம்மே! அம்மே; நான் குறி சொல்வதற்கு அருகே வா வெள்ளச்சி அம்மே! அம்மே, உனக்கு நல்லன யாவும் மிகவும் வரப் போகின்றது பார் வெள்ளச்சி அம்மே!

(6) அம்மே! மேலெழந்து வருகின்ற கொங்கைகளையுடைய பெதும்பைப் பருவப் பெண் ஒருத்தி, அங்கேபேசுகின்ற பேச்சு, நம் குறிக்கு ஏற்றதாக நன்றாயிருக்கிறது. நமக்குமுன்னே மேற்குப் பக்கத்தில் ஆந்தையின் 'கீச்சு கீச்சு'என்ற சத்தம் போட்ட பெருங்குரலும் நன்றாகப் பொருந்தியிருக்கின்றது.

(7) அம்மே! அங்கே யாரோ தும்மிய தும்மல் ஒலியும் இடப்பக்கமாகக் காக்கை பறந்து செல்வதும் நல்ல குறியையே நமக்குச் சொல்லுகின்றது. அம்மே! மூக்கிலிருந்து வருகின்ற மூச்சுக் காற்றும் நுட்பமாக நமக்குநிறைவான நல்லவற்றையே வெற்றியாகக் காட்டுகின்றது அம்மே!

(8) அம்மே! சிறந்ததாகிய இந்த நல்ல குறிகளை யெல்லாம் இனிமேல் அனுபவ வாயிலாக அறிந்து தெரிந்துகொள் அம்மே! திரிகூட மலையில் எழுந்தருளியிருக்கின்ற தெய்வமாகிய திருக்குற்றால நாதரே உனக்கு உரிமையுடையவராக (கணவராக) இருப்பார் அம்மே!

1-8 இத்தனை-இவ்வளவு, சிறிதளவு, பின்னம்-வேறுபாடு. மண்டுவேன்-மிகக்குடிப்பேன். பிளவு-பாக்கு; பிளப்பினையுடைய; வெட்டப் பட்ட. சரம்-மூக்கில் தோன்றும் மூச்சு, சூட்சுமம்-நுட்பம்; கண்ணுக்குப்புலப்படாத தன்மை. சொல்வது-சத்தமிடுகின்றது. நிமித்தம்-சகுனம். பகருது-முழங்குகின்றது.