முகப்பு

பக்கம் எண் :

தொடக்கம்

144 ஆண்டகை நெடுமுடி அரசர் கோமகன் யாண்டையான் பணித்திர்என்று இருகை கூப்பினான்   ஆனவன் உரைசெய அழிவில் சிந்தையாள் தானவர் வலிதொலைத்து அவனி தாங்கிய தேனமர் தெரியலான் தேவர் கைதொழ வானகம் எய்தினான் வருந்தல் நீ என்றாள்   எறிந்தன கடியசொல் செவியுள் எய்தலும் நெறிந்தலர் குஞ்சியான் நெடிது வீழ்ந்தனன் அறிந்திலன் உயிர்த்திலன் அசனி ஏற்றினால் மறிந்துயர் மராமரம் மண்ணுற் றென்னவே   வாய்ஓளி மழுங்கதன் மலர்ந்த தாமரை ஆய்மலர் நயனங்கள் அருவி சோர்தரத் தீயெரி செவியில்வைத் தனைய தீயசொல் நீயலது உரைசெய நினைப்பரோ என்றான்   எழுந்தனன் ஏங்கினன் ஏங்கிப் பின்னரும் விழுந்தனன் விம்மினன் வெய்து யிர்த்தனன் அழிந்தனன் அரற்றினன் அரற்றி இன்ன மொழிந்தனன் பின்னரும் முகிலின் செவ்வியான்   அறந்தனை வேர்அறுத் தருளைக் கொன்றுயர் சிறந்தநின் தண்ணளித் திருவை தேசழித்து இறந்தனை ஆம்எனின் இறைவ நீதியை மறந்தனை உனக்கிதன் மாசுமேல் உண்டோ   சினக்குறும் பெறிந்துஎழு காமத் தீயவித்து இனக்குறும்பு யாவையும் எற்றி யாவர்க்கும் மனக்குறு நெறிசெலும் வள்ளியோய் மறந்து உனக்குறு நெறிசெலல் ஓழுங்கின் பாலதோ   முதலவன் முதலிய முந்தையோர் பழங் கதையையும் புதுக்கிய தலைவன் கண்ணுடை நுதலவன் சிலைவிலின் நோன்மை நூறிய புதல்வனை எங்ஙனம் பிரிந்து போயினாய்

முன் பக்கம்

மேல்

அடுத்த பக்கம்