145 செவ்வழி உருட்டிய திகிரி மன்னவ
எவ்வழி மருங்கினும் இரவ லாளர்தாம்
இவ்வழி உலகினில் இன்மை நண்ணினோர்
அவ்வழி உலகினும் உளர்கொலோ ஐய
பல்பகல் நிழற்றும்நின் கவிகைப் பாய்நிழல்
நிற்பன பல்லுயிர் உணங்க நீ நெடும்
கற்பக நெடுநிழல் காத லித்தியோ
மற்பக மலர்ந்ததோள் மன்னர் மன்னனே
இம்பர்நின் றேகினை இருக்கும் சார்பிழந்து
உம்பர்வந் துன்கழல் ஒதுங்கி னார்களோ
சம்பரன் அனையஅத் தானைத் தானவர்
அம்பரத் தின்னமும் உளர் கொலாம் ஐய
இயங்கெழு தானையர் இறுத்த மாத்திரை
உயங்கலில் மறையவர்க் குதவி உம்பரின்
அயங்கெழு வேள்வியோ டரசர்க் கோதிய
வயங்கெரி வளர்க்கலை வைக வல்லையோ
ஏழுயர் மதகளிற் றிறைவ ஏகினை
வாழிய கரியவன் வறியன் கையெனப்
பாழியம் புயத்துநின் பணியின் நீங்கலா
ஆழியை இனிஅவற்கு அளிக்க எண்ணியோ
பற்றுறு தவத்தினின் பயந்த மைந்தர்க்கு
முற்றுல களித்துநீ முறையின் எய்திய
கொற்றநல் முடிமணக் கோலங் காணவும்
பெற்றிலை போலும்நின் பெரிய கண்களால்
(பள்ளிபடைப்படலம் 42, 55)
பரதர் கைகேசியைக் கோபித்தல் விருத்தம்-24 - தரு-13 எந்தையும் யாயும் எம்பிரானும் எம்முனும்
அந்தமில் பெருங்குணத்து இராமன் ஆதலால்
வந்தனை அவன்கழல் வைத்த போதலால்
சிந்தைவெங் கொடுந்துயர் தீர்கலா தென்றான்
|