407 எடுத்தாய்-ஆசை தொடுத்தாய்-நன்மை
விடுத்தாய்-குடி கெடுத்தாய்-அவள் ஒரு
தாய்அடா தாய்அடா-நமக்கொரு
தீஅடா தீஅடா-சிறைமேல்
எத்தாய் வைத்தாய் பித்தா செத்தாய்
சனகிஅல்ல உனையே கொல்ல வந்தவள் (ராக)
3. மேதகுகார்த்த வீரியன்முன் எதிரிட்டாய்-விருதுவிட்டாய்
வேதவதி சொன்ன சாபத்தில் அகப்பட்டாய்-பிழைக்க ஒட்டாய்
மதமோ உனக்கு அதமோ-எந்த
விதமோ லங்கை சதமோ-இத்தனை
சூரரும் வீரரும் உனதுகு
மாரரும் பேரரும் உன்னுடைய
முடியும் கொடியும் நொடியும் மடியும்முன்
சீதைபேர வாதைதீரும் -உள்ளது (ராக) ----- விபீஷணரை ராவணன் சீறிக்கூறல் விருத்தம்-4 உதிக்கின்ற கதிரோன் முன்னே ஒளிக்கும் மின்மினியோ லல்லால்
கொதிக்கின்ற என்முன் அந்தக் குரங்கொடு நரர்என் செய்வார்
எதிர்க்கின்ற சொல்என் சொன்னாய் எனவிபீஷணனை பார்த்துக்
கதிக்கின்ற அரக்கன் பல்லைக் கடிக்கின்றான் படிக்கின்றானே தரு-3 கௌளிபந்துராகம் ஆதிதாளம் பல்லவி போதும் போதும் இந்த புத்திவிபீஷணர்
போதும் போதும் சொன்னது போதுமடா (போது) அநுபல்லவி ஏதடா நான்பயப் பட்டு நடுக்குமோ
எலியைக் கண்டுபூனை ஏங்கிக் கிடக்குமோ
நாதன் ஆனநானோ உன்சொல்லைக் கேட்பது
நரிவாலைக் கொண்டோ கடல்ஆழம் பார்ப்பது (போ)
|