| |
| |
அஃதாவது, இயற்கைப் புணர்ச்சி புணர்ந்த தலைவன் மற்றைத்தினத்தில்
அவ்விடத்தே வந்து தலைமகளைக் கூடுதல்.
|
| | 1`தெய்வந் தெளிதல் கூடல் விடுத்தலென்
றிவ்வோர் மூவகைத் திடந்தலைப் பாடே`
|
என்னுஞ் சூத்திரவிதியால் இடந்தலைப்பாடு மூவகைப்படும்.
|
| தந்த தெய்வந் தருமெனச் சேறல்: |
| | மன்றும் பொதியிலு மாமயில் சேர்தஞ்சை வாணன்வெற்பில்
துன்றும் புயலிளஞ் சோலையின் வாய்ச்சுற வுக்குழையைச்
சென்றுந்து சேல்விழி மின்னைமுன் நாள்தந்த தெய்வநமக்
கின்றுந் தருநெஞ்ச மேயெழு வாழியிங் கென்னுடனே.
|
(இ-ள்.) நெஞ்சமே, மன்றினிடத்தும் பொதியிலிடத்தும் பெரிய மயில் சேருந்
தஞ்சைவாணன் வெற்பிடத்து, புயல் நெருங்கிய இளஞ்சோலையினிடத்து மகரக்
குழையைப் போய்த் தள்ளுங் கெண்டைபோலும் விழியையுடைய மின்னை
நெருநல் தந்த விதியானது நமக்கு இன்றுஞ்சென்றால் தருமாதலான், என்னுடன்
ஒருப்பட்டு எழுவாயாக என்றவாறு.
|
மன்று - ஊர்க்கு நடுவாய் எல்லாரும் இருக்கத் திண்ணை போட்டிருக்கும்
மரத்தடி. பொதியில் - அம்பலமாம். எல்லாருங் கூடியிருக்கும் கூடம். என்னை, திருமுருகாற்றுப்படையுள்,
|
| | 2`மன்றமும் பொதியிலுங் கந்துடை நிலையினும்`
|
என்பதனாற் காண்க.
|
மாமயில் - ஊரில் வளர்ந்த பெரிய மயில். `புயல் துன்றும்` என இயையும்.
சுறவுக்குழை - மகரக்குழை. உந்தல் - தள்ளுதல். சேல்விழி: உவமைத்தொகை.
மின்: ஆகுபெயர். தெய்வம் - விதி. வாழி: முன்னிலையசை.
|
| (34) |
|
1. அகப். விளக்கம், களவியல். சூ - 18.
2. திருமுரு. 226.
|
|
|