(வி-ம்.) உதிர்ந்த - இலை உதிர்ந்த. வெள்ளில் - விளாமரம்.
உணங்குதல் - உலர்தல். ஒடுங்குதல் - வளராது குறுகுதல். துள்ளி -ஒரு
வகை முட்செடி. வேல் - கருவேல், வெள்வேல் மரங்கள். பிதிர்தல் -
பிளத்தல். முள்ளி - முள்ளிச்செடி. வள்ளி - வள்ளிக்கொடி. கள்ளி
கொடிக்கள்ளி, திருகுகள்ளி முதலியன. பரந்த-பரவியிருந்தன. (3)இதுவும் அது | 78. | வற்றல் வாகைவ றந்த கூகைம | | | டிந்த தேறுபொ டிந்தவேல்
முற்ற லீகைமு ளிந்த விண்டுமு
ரிந்த புன்குநி ரைந்தவே. |
(பொ-நி.) வாகை, கூகை, தேறு, வேல், ஈகை, தண்டு, புன்கு
நிறைந்த; (எ-று.)
(வி-ம்.)வறந்த - நீர்வற்றிய. கூகை - ஒருவகைக் கிழங்குக் கொடி.
மடிந்த - அழிந்த. தேறு - தேற்றாமரம். முற்றுதல் - முதிர்தல். ஈகை-
இண்டங்கொடி. முளிதல் - உலர்தல். விண்டு - மூங்கில். முரிதல்-ஒடிதல்.
புன்கு-புன்கமரம். நிரைந்த-வரிசையாக இருந்தன. (4)நிலஇயல்பு கூறியது | 79. | தீய வக்கொடிய கான கத்தரைதி | | | றந்த வாய்தொறும்நு ழைந்துதன்
சாயை புக்கவழி யாதெ னப்பரிதி
தன்க ரங்கொடுதி ளைக்குமே. |
(பொ-நி)பரிதி, சாயை புக்கவழி யாதென, தரைதிறந்த வாய்தொறும்
நுழைந்து திளைக்கும்; (எ-று.)
(வி-ம்.) தரைதிறந்தவாய்-வெடிப்புகள். சாயை-ஞாயிற்றின் மனைவி.
புக்கவழி-புகுந்த இடம். பரிதி-ஞாயிறு. கரம்-கை. ஒளிக்கதிர். திளைத்தல்-
தொழிலில் இடைவிடாது பயிலல். ஒருகாலத்தில் சூரியன் மனைவியாகிய
சாயை சூரியனை நீங்கிச் சென்றனள் எனவும் சூரியன் அவளைப்
பலவிடங்களினுந் தேடித்திரிந்தனன் எனவும் கூறுவர். (5) |
|
|
|