(இ-ள்.) மேரு இனிய மத்து என வைத்து அமுதினைக் கடையும்
மால்மருகனான முருகா! - மேருமலையை அழகிய மத்தாகக்கொண்டு
அமுதைக் கடைந்த திருமாலின் மருகனான முருகனே!, மயிலேறி........
குமரேசனே ! -, பத்தியொடு சிவசிவா என்று பரிவொடு திருநீற்றைக்
கையால் எடுத்து - பேரன்புடன் சிவசிவா என்று வழுத்தி விருப்பத்துடன்
திருநீற்றைக் கையினால் அள்ளி, பாரினில் விழாத படி அண்ணாந்து
செவியொடு பருத்த புயம்மீது ஒழுக - நிலத்திற் சிந்தாதவாறு
மேல்நோக்கியவாறு காதுகளின் மீதும் தோள்களின்மீதும் படியும்வண்ணம்,
நெற்றியில் அழுந்தலுற மூவிரல்களால் நித்தமும் நினைவாய்த் தரிப்பவர்க்கு
- நெற்றியிற் பதியும்படி மூன்று விரல்களால் ஒவ்வொரு நாளும் (சிவ)
நினைவுடன் அணிபவர்க்கு, நீடுவினை அணுகாது - நீண்டநாளைய பழவினை
நெருங்காது; தேக பரிசுத்தம் ஆம் - மெய் தூயது ஆகும்; அங்கே நிமலன்
நீங்காமல் சத்தியொடு நித்தம் விளையாடுவன் - அவர்களிடமிருந்து
பரம்பொருள் விலகாமல் உமையம்மையாருடன் எப்போதும் விளையாடுவான்;
முகத்திலே திரு தாண்டவம் செய்யும் - முகத்திலே திருமகள் நடம்புரிவாள்;
சஞ்சலம் வராது - மனக்கலக்கம் உண்டாகாது; பரகதி உதவும் - மேலான
வீடு தரும்; இவரையே சத்தியும் சிவனும் எனலாம் - இவர்களையே சத்தியும்
சிவனும் என விளம்பலாம்.

     (கருத்து) திருநீற்றை அன்புடன் அணிவோர் இம்மை
மறுமையின்பங்களை எளிதின் எய்துவார்.                   (88)