மோகினி வடிவம் எடுத்தார். அவுணர்கள் அமுதத்தை விட்டு அவளை
விரும்பிச் சூழ்ந்தனர். மோகினியானவள் அமரருக்கு மட்டும் அமுதம்
பங்கிட்டாள். மயங்கிய அவுணர் உணர்வின்றி நின்றுவிட்டனர். அவர்களில்
ஒருவன்மட்டும் உணர்வுபெற்று அமரருடன் கலந்து அமுதம் பெற்றான்.
அவன் அவுணன் என இரவியும் திங்களும் மோகினியிடம் விளம்பினர்.
மோகினி அகப்பையாலே அந்த அவுணனைப் பிளந்தாள். அவன் இரு
கூறினான். எனினும் அமுதம் உண்டதனால் இறக்கவில்லை. இருகூறும்
இராகு கேது என்னும் பெயருடன் இரவியையுந் திங்களையும் ஆண்டுதோறும்
விழுங்குவதென்று தவத்தின்மூலம் வரம்பெற்ற பாம்பாகின. இவ்வாறு புராணம்
கூறும்.

     (கருத்து) அவரவர் வினைப்பயனை அவரவர்களே நுகர்ந்து கழித்தல்
வேண்டும்.                                             (20)