(வி - ரை.) திருமுன்னர் என்பது அரசன் செல்வச்சிறப்பாலும், வெற்றிமேம்பாட்டினாலும் கொடை அளி செங்கோல் குடிஓம்பல் முதலிய அறநெறி முறையிற் சிறந்திருத்தாலும் அவன் முன்னிலையைச் சிறப்பத்துக் கூறியவாறாம். திரு என்னும் சொற்குத் திருச்சிற்றம்பலக் கோவையாருக்கு உரைகண்ட பேராசிரியர், ¹‘கண்டோரால் விரும்பப்படும் தன்மை நோக்கம்’ என்று கூறியதும் காண்க.

மலங்குதல்-வருந்துதல். கலங்குதல்-மனவுணர்வு குறைதல். மன்னவன் வேட்டமாடுதலானும் போர் முதலியனபுரிந்து வீரத்திற் சிறந்திருத்தலானும், மறங்கடிந்து அறத்தைப் பாதுகாக்கக் கொலையிற் கொடியாரை ஒறுத்தலானும் தன்னை என் செய்வானோ என்று அன்னம் எண்ணி வருந்தியதாதலான் ‘மன்னவனைக்கண்டு கலங்கிற்று’ என்றார். மலங்கிற்று: என்பதை முற்றெச்சமாகக்கொண்டு பொருள் கூறப்பெற்றது; வினை முற்றாகக் கொள்ளினுமாம். (24)

34. அஞ்சல் மடஅனமே உன்றன் அணிநடையும்
வஞ்சி அனையார் மணிநடையும் - விஞ்சியது
காணப் பிடித்ததுகாண் என்றான் களிவண்டு
மாணப் பிடித்ததார் மன்.

(இ - ள்.) களி வண்டு மாண பிடித்த தார்மன் - தேனுண்டு களிகொள்ளும் வண்டினங்கள் மிகுதியாக மொய்த்துள்ள மலர்மாலை யணிந்த நளமன்னன், மட அ(ன்)னமே -, அஞ்சல் - அஞ்சாதே, உன் தன் அணிநடையும்-உனது அழகிய நடையும், வஞ்சி அனையார் மணி நடையும் - வஞ்சிக்கொடி போன்ற மங்கையரின் சிறந்த நடையும், விஞ்சியது காண பிடித்தது காண் என்றான்-(இவைகளுள்) எந்நடை சிறந்தது என்று கண்டு தெளியும் பொருட்டே உன்னைப் பிடித்துக்கொண்டு வந்ததன்றி வேற்றிலை நீ தெரிந்துகொள் என்றுரைத்தான்.

(க - து.) நளமன்னன், ‘அன்னமே ! நீ அஞ்சாதே உன்னைப்பிடித்தது, உன்நடை சிறந்ததா ? மங்கையர் நடை சிறந்ததா ? என்று அறிவதற்கு காண்பாயாக’ என்றான்.

1. திருக்கோவையார், 1. பாட்டு உரை.