5. ¹நீல நெடுங்கொண்மூ நெற்றி நிழல்நாறிக்
காலை இருள்சீக்கும் காய்கதிர்போல் - சோலை
மணித்தோகை மேல்தோன்றி மாக்கடல்சூர் வெண்றோன்
அணிச்சே வடியெம் அரண்.

(இ - ள்.) நீல நெடும் கொண்மூ - நீலநிறம் பொருந்திய நீண்ட மேகத்தின், நெற்றி நிழல் நாறி - உச்சியின்கண் ஒளியை வீசி, காலை இருள் சீக்கும் காய்கதிர்போல் - விடியற்காலைப் பொழுதில் இருளை ஓட்டுகின்ற ஒளியெறிக்கின்ற சூரியன்போல, சோலை மணித்தோகை மேல் தோன்றி - பொழிலின்கண் வாழ்கின்ற அழகிய மயிலின்மேல் இருந்து காட்சியளித்து, மாகடல் சூர்வென்றோன் - கடலிடத்து மாமரமாக நின்ற சூரனை வென்றவனாகிய முருகவேளின், அணி சேவடி எம் அரண் - அழகிய சிவந்த திருவடிகள் எமக்குப் பாதுகாப்பாக இருக்கும். (ஆகவே, அவ்வடிகளை வணங்குவாம்.)

(க - து.) முருகவேளின் திருவடிகள் எமக்குப் பாதுகாப்பாகும் ; அதனை வணங்குவோம்.

(வி - ரை.) கொண்மூ - மேகம். நீர்கொண்டுள்ளது என்பது பொருள். முருகவேள் மயிலின்கண் எழுந்தருளி வரும் காட்சி, சூல்கொண்ட மேகத்தின் நடுவில் தோன்றிக் காலைப்பொழுதில் இருளை ஓட்டும் இளஞாயிறுபோல தோன்றுகின்ற தென்பாராய் ‘காய் கதிர்போல்’ என்றார். இக் கருத்தை யொப்பவே,

²‘உலகம் உவப்ப வலனேர்பு திரிதரு
பலர்புகழ் ஞாயிறு கடற்கண் டாஅங்கு
ஓவற இமைக்கும் சேண்விளங் கவிரொளி’

என, நக்கீரரும்,

³‘உததி இடை கடவுமர கதவருண குலதுரக’

என, அருணகிரிநாதரும் அருளுமாற்றால் தெளிக.

தோன்றி-தோன்றுவோன் என்று பெயராகக் கொள்ளினும் அமையும். அன்றித் தோன்றியென வினையெச்சமாகக் கொண்

1. இப் பாடல் சில பதிப்புகளில் காணப் பெறவில்லை.
2. திருமுருகாற்றுப்படை: 1-3. 3. திருவகுப்பு: 1.