பொன்னாலான அணிகளை அணிந்த பெண்களின் சேர்க்கையும்,
புகழ்மேவும் மானமும் - புகழ்பொருந்திய பெருமையும், இவை ஒன்பதும் -
(ஆகிய) இவைகள் ஒன்பதினையும், தமது புந்திக்குள் வைப்பதே தன்மம்
என்று உரைசெய்வர் - தம்முடைய மனத்தில் வைத்திருப்பதே அறமாகும்
என்று அறிஞர் கூறுவர். (பிறரிடம் கூறுதல் பிழை), ஒன்னார் கருத்தையும் -
பகைவரின் நினைவையும், தன் பிணியையும் - தன் நோயையும், பசியையும்
- (தன்) பசியையும், தான்செய்த பாவமும் - தான் இயற்றிய பாவத்தையும்,
இவையெலாம் - (ஆகிய) இவைபோன்றவற்றை, வேறு ஒருவர்தம் செவியில்
வைப்பது இயல்பாம் - மற்றொருவர் காதில் விழச்செய்வது (அறத்தின்)
இயற்கையாகும். (மறைத்துவைப்பது நலமாகாது)

     (வி-ரை) தான் செய்த பாவத்தைச் சொல்லவேண்டும். எனவே, தான்
செய்தநன்றியைச் சொல்லக்கூடாது என்று அறியலாகும். தானம் என்பது
அதனைக் குறிக்கும் என்றும் கொள்ளலாம் பாவத்தைக் கூறினால் மேலும்
பாவஞ்செய்தல் ஆகாது என்ற மனஉறுதி உண்டாகும். அல் - இருள்;
இங்குக் கருமையை உணர்த்துகிறது.

     (க-து.) தான் பிறந்த ஆண்டு முதலானவற்றைக் கூறுவது தனக்கே
கெடுதியை உண்டாக்கும் பகைவரின் நினைவு முதலானவற்றைக்
கூறுவதனால் நன்மையாகும்.