| எறியுநெடும் பாசமே யுடலுமறக் கூனி | | இருணிறமு முதிர்நரையா லிழந்தாய் போலும் | | நறுநுதலா ரென்கொலுனை மதுரேசர் மிலைச்சும் | | நாகிளஙெண் டிங்களென நவில்கின் றாரே. |
*பதினான்குசீர்க் கழிநெடிலடி யாசிரியவிருத்தம் 193. | நவ்வி யங்கண் மானு மானு மினிது கந்தி டங்கொள்வார் | | நஞ்ச மார்ந்தென் னெஞ்ச மார்ந்து நனிக ளங்க றுத்துளார் | | கைவி ளங்கு குன்று மன்றுங் கோவி லாக்கு னித்துளார் | | கன்னி நாடம் மதுரை வாணர் கநிலை வெற்பர் வெற்பனீர் | | கொவ்வை வாய்வி ளர்ப்ப மைக்க ருங்க ணுஞ்சி வப்பவே | | குளிர்த ரங்க வைகை நீர்கு டைந்து டன்றி ளைத்திராற் | | வைவி ரிந்த வல்கு லீர் நும் மன்னை மார்கள் சங்கையிற் | | படில வர்க்கு வீணி மீவிர் பரிக ரித்தலை பாவமே. |
மிழந்தாய். இங்ஙனம் கொடுமையும் முதுமையும் உடைய நின்னை மகளிர் கருணையங்கடலாகிய சிவபெருமான் அணியும் இளந்திங்களென்று கூறுதல் என்ன பேதைமை? நாகிள வெண்டிங்கள் - மிக இளைய சந்திரன்.
193. (பி-ம்.) *சந்தத் தாழிசை. தோழி கூற்று.
நவ்வியங்கண் மான் - உமாதேவதியார். இடம் - வாம பாகம், இடத்திருக்கரம். நஞ்சம் ஆர்ந்து - விடத்தை உண்டு. நெஞ்சம் ஆர்ந்து - உள்ளத்தில் எழுந்தருளி. (பி-ம்.) ‘நெஞ்சமர்ந்து’. நஞ்சம் ஆர்ந்து களம் கறுத்துளார்; களம் - கழுத்து. நெஞ்சம் ஆர்ந்து களங்கு அறுத்துள்ளார்; களங்கு - களங்கம்; அறியாமை; நிமித்தம் நிமித்தென்று வந்தது போன்றது இது (நன். 49.) கை விளங்கு குன்று - மேருமலை; கோவிலாக் குனித்துளார் - தலைமையையுடைய வில்லாக வளைத்தார். மன்று கோவிலாகக் குனித்துளார் - அம்பலத்தைக் கோயிலாகக் கொண்டு திருநடம் புரிந்தார். வெற்பு அன்னீர். விளர்ப்ப - வெண்ணிறமடைய. (பி-ம்.) ‘கொழி தரங்க்’. உடம் - ஒருங்கு. தளைத்திர் - ஆடிமீர். பை- படம். சங்கையிற் படில் - ஐயமுற்றால்; ஐயமுறுதலாவது நீராடியதனால் உண்டான வேறுபாடுகளைத் தலைவரோடு அளவளாவியதனால் வந்தனவெனக் கொள்ளுதல். பரிகரித்தல் - போக்குதல். பாவமென்றது இரக்கத்தைக் குறித்து நின்றது. தாய்மாரது ஐயத்தைப் போக்குதல் அரிதென்றபடி.
|