10.சிறுதேர்ப் பருவம்
440. | போரோடு படைதுறந் துடறிறந் தோடுசெம் | | புனலோட வோடிநிமிரும் | | புணரிப் பெருந்தானை யவுணப் படைத்தலைவர் | | பூதபு படைத்தலைவர்முன் | | தாரோ டவிழ்ந்திட்ட குஞ்சிக் கிமைத்திட்ட | | தழல்விழிக் கெதிர்செலாத | | தாளுக்கு வாள்சோர் தடக்கைக்கு நாமநும் | | தாலிக்கு வேலிகொலெனாப் | | பீரோடு கொங்கைக்க ணீரோடு வெள்ளருவி | | பெருகக் கடைக்கணிற்கும் | | பெய்வளை யவர்க்கோத வவர்விழிக டொறுமிளம் | | பேதையர்கள் கண்டொறுமெனத் |
440. போரில் தலைமயிர் அவிழ்ந்தாரையும், கண் இமைத்தாரையும் பின்னே அடியிட்டாரையும், வாள் சோர்ந்தாரையும் கொல்லுதல் அறமன்றாதலின் (தொல். புறத். சூ. 10. ந.) அத்தகைய அவுணர்களை முருகக் கடவுள் பிழைத்துப் போகவிட்டமை இதிற் கூறப்படும்.
(அடி, 1) போரையும் படைக்கலத்தையும் துறந்து, செம்புனல் - இரத்தம். தானை - அசுரசேனையிலுள்ளார்; எழுவாய். அவுணப் படைத்தலைவர் - தேவர்களுக்கு எதிராக வந்து பொருத அசுரசேனைத் தலைவர்களுடைய.
(2) குஞ்சி முதலியன அவுணப்படைத்தலைவர்களுக்கு உரியன. எதிர் செலாத தாளுக்கு - பின்வாங்கிய காலுக்கு. நாமம் நும் தாலிக்கு - அச்சத்திற்கு இடமாகிய நும்முடைய தாலிக்கு. வேலி - பாதுகாப்பு; முருகக் கடவுள் வேலி. கொல்: அசைநிலை.
குஞ்சி முதலியன அவற்றை யுடையாரைக் குறித்து நின்றன. தம் கணவருடைய உயிர்க்கு இறுதி நேருமோவென்று அஞ்சிய மகளிராதலின் அவர்கள் தாலி அச்சத்திற் கிடமாயிற்று.
(3) நீர் - பசலை. கொங்கைக்கண் - நகிலினிடத்தே. கடைக்கண் நிற்கும் - தம் கணவர் வரவை எதிர்நோக்கி வாயிற்கண் நிற்கும். பெய்வளையவர்க்கு - அவுணப் படைத்தலைவர்களுடைத மனைவியருக்கு.
விளையாட்டுப் பேதைமகளிர் கண்ணைவிட்டகலாத இளமையொடு நின்றது போல அவுணர் மனைவியர் கண்ணைவிட்டகலாதவன்; என்றது, தம் கணவரைப் பாதுகாத்த அருள்பற்றி அவன் திருவுருவை எண்ணியிருப்பரென்றவாறு.
|