| செம்பொற் றடந்தே ருருட்டிவரு சேவகன் | | சிறுதே ருருட்டியருளே | | திருவளர வளர்கந்த புரிவள ரிளங்குமர | | |
442. | வண்டேறு செந்நிறப் பங்கித் தலைக்கமல | | வனமூடு குருதியாற்று | | மால்யானை கையெடுத் தார்த்திநீந் தப்பணரி | | மகரமீ னெனநினைந்து | | கொண்டேகு சிறுகுடர்ப் பெருவலை யெடுத்தெறி | | குறட்பேய் நெடுஞ்சினமுறக் | | குறுநரி பிடித்தீர்ப்ப வலறுவதும் வீரர்தொடு | | கொலைநேமி யவுணருயிரை | | உண்டேகு வதுமொருவன் விடவோ லிடுங்கரிக் | | சூதவவரு திகிரியேய்க்கும் | | ஒல்லென் பறந்தலை மறந்தலைக் கொண்டசூர் | | உய்த்திட்ட விந்த்ரஞாலத் | | திண்டேரை யுருளாது நிற்கப் பணித்தவன் | | சிறுதே ருருட்டியருளே |
பேய் தசையை அம்பிலே கோத்துத் தலைமயிரைத் தீக்கொழுந்தென்று எண்ணி அதன்கண் காட்டியது. அளறு - சேறு.
442. இரத்த வெள்ளத்தில் மூழ்கிச் செல்லும் யானையொன்றை ஒருபேய் குடராகிய வலையை வீசி இழுத்தற்குத் தொடங்க, அப்பொழுது ஒரு நரி அதனைஇழுக்கவே அப்பேய் அலறியது.
(அடி, 1) பங்கி - ஆண் தலைமயில். பங்கித் தலையாகிய கமலவனம்; தலைமயிர் செந்நிறமுள்ளதாதலின் கமலவனமாக உருவகித்தார். மகர மீன் - ஒருவகை மீன்.
(2) குடராகிய பெருவலை. குறுநரி யானையை ஈர்ப்ப; “காலாழ் களரி னரியடுங் கண்ணஞ்சா. வேலாண் முகத்த களிறு” (குறள், 500.) அலறியது குறட்பேய். வீரர்: முருகக் கடவுளது படையிலுள்ள வீரர்.
(3) ஒருவன் - திருமால். கரிக்கு - கசேந்திரனுக்கு. ஏய்த்தற்கு இடமாகிய பறந்தலையில். மறம் - வீரச்செயல். சூர் - சூரபன்பன்.
(3-4) இந்திர ஞாலத்திண்டேர்: “மண்டனக்கா யிரகோடி யண்டங்களுளவாகு மற்றவற்றுள், அண்டமோ ராயிரத்தெட்டுகநூற்றெட் டாள்கவென வருளா னல்கி, எண்டொகைபெற் றிடுகின்ற வவ்வண்டப் பரப்பெங்கு மேகும் வண்ணம், திண்டிறல் பெற்றிடுகின்ற விந்திரஞா லமதென்
|