இதுவும் அவ்வாறே இருவிகற்பமாய் நடத்தாலான் இருவிகற் பத்து ஓராசிடை நேரிசை வெண்பா. இதனுள் முதலடி முதற் சீரும் ஈற்றுச் சீரும் முதலெழுத்து ஒன்றத் தொடுத்தமையால் ஒருஉமோனை.
486. வணங்கு - வளைந்த, மாதரணங்கு - விருப்பத்தையுடைய உமாதேவியார். (பி-ம்) ‘மாதர்க் கணங்கு’. பிணங்கி மாறுபட்டு முத்தலைவேல் - சூலப்படை, இணங்காது - பொருந்தாது. போலும்; அசைநிலை. இரவு - யாசித்தல். தன் மனையாள் அறங்களைப் புரியாநிற்ப, இரத்தல் இறைவனுக்குப் பொருத்தமுடைய செயலன்றென்றவாறு; 617-ஆம் செய்யுளிலும் இக்கருத்து அமைந்துள்ளது.
487. பிறப்பு ஒன்று வரத்தின் அருள்கெனினும்; வரம் - வேண்டுகோள், “இன்னம் பாலிக்கு மோவிப் பிறவியே”,“மனித்தப் பிறவியும் வேண்டுவ தேயிந்த மாநிலத்தே” (தே. திருயா.) என்று வேண்டுவாரும் உளராதலை நினைந்து, பிறப்பொன்றருள்கெனினும்’ என்றார். வள்ளல் - சிவபெருமான்; முத்திச் செல்வத்தை வழங்குதலின், வள்ளலென்றார். கபாலம் - பிரமனது தலையோடு, காணூ - கண்டு (பி-ம்) ‘காணூஉ’. புரத்தை - உடம்பை, இரும்புண்டரீகபுரத்து - பெரிய சிதம்பரத்தின்கண், விராட்புருடனது இருதயகமலமாதலின் இத்தலத்துக்குப் புண்டரீகபுர மென்னும் திருநாமம் அமைந்தது. புண்டரீகத்து அயன் - வெண்டாமரை மலர் மேல் உள்ள பிரமதேவர். இறைவன் கரத்திற் கபாலத்தைக் கண்டு, அடியாருக்குப் பிறப்பையளித்தால் இறைவன் தண்டிப்பானென்னும் அச்சத்தால் பிரமன் உடம்பை ஈயானென்க, அயன் புரத்தை ஈயானென்க.