| பேரா வியற்கை பெற்றினி திருப்ப | | ஆரா வின்ப மளித்தரு ளெமக்கே. |
நேரிசை வெண்பா 573. | எம்மா ருயிரா மெழின்மாசி லாமணியை | | அம்மா பெறுதற் கரிதன்றோ - சும்மா | | இருந்தாரே பெற்றார்மற் றெவ்வுலகில் யாரே | | |
கட்டளைக் கலித்துறை 574. | மணிகொண் டவர்தம் பொருளாவ | | தன்றியம் மாமணியாம் | | அணிகொண் டவரைக்கொண் டாள்வதுண் | | டேயருட் கூடல்வைகும் | | கணிகொண்ட கொன்றைத் தொடைமாசி | | லாமணி கண்டவுடன் | | பணிகொண்டு தொண்டுங்கொண் டாளுங்கொள் | | |
(38) பேராவியற்கை - எஞ்ஞான்றும் ஒரு நிலையாம் இயல்பு; என்றது வீட்டினை; ‘களிப்புக் கவற்சிகளும் பிறப்புப்பிணி மூப்; பிறப்புக்களும் முதலாயினவின்றி உயிர் நிரதிசய இன்பத்ததாய் நிற்றலின், வீட்டினைப் பேராவியற்கை யென்றும்’ (குறள், 370, பரிமேல்.) என்பது இங்கே அறிதற்குரியது.
(39) ஆராவின்பம் - தெவிட்டாத ஆனந்தம் (569: 34, 575: 33, 590; 9).
573. சும்மா இருந்தார் - செயல் மாண்டு இருந்தவர்; “சும்மா விருசொல் லறவென் றலுமே, அம்மா பொருளொன் றுமறிந் திலனே” (கந்தரநுபூதி). மற்ற மணிகள் செய்தற்கரிய செயல்களைச் செய்து பெறுவது; இது செயலேயில்லார் பெறுவதென்று வேற்றுமை உணர்த்தினார்; “செய்தற்கரிய செயல் பலவுஞ் செய்துசிலர், எய்தற் கரியதனை யெய்தினார்கள் - ஐயோ நாம், செய்யாமை செய்து செயலறுக்க லாயிருக்கச், செய்யாமை செய்யாத வாறு” (திருக்களிற்றுப்படியார், 61) என்பதை ஓர்க.
574. உலகிலுள்ள மணிகளுக்கும் மாசிலாமணிக்கும் வேற்றுமை கூறியவாறு.
மாமணியாம் அணி. உண்டே, ஏ: வினா. கண்ணியாக்க் கொண்ட கொன்றை. கொள்வோமென்றெண்ணிப் பார்க்குமுன்னே இம்மணி ஆட்கொள்ளுமென்க.
|