| டார்க்கும் பழனத் தமிழ்மதுரைக் | | கரசே தாலோ தாலேலோ | | அருள்சூற் கொண்ட வங்கயற்கண் | | |
வேறு 29. | காரிற் பொழிமழை நீரிற் சுழியெறி | | கழியிற் சிறுகுழியிற் | | கரையிற் கரைபொரு திரையிற் றலைபிரி | | கண்டலில் வண்டலினெற் |
| போரிற் களநிறை சேரிற் குளநிறை | | புனலிற் பொருகயலிற் | | பொழிலிற் சுருள்புரி குழலிற்கணிகையர் | | குழையிற் பொருகயல்போய்த் |
| தேரிற் குமரர்கண் மார்பிற் பொலிதரு | | திருவிற் பொருவில்வரிச் | | சிலையிற் றிரள்புய மலையிற் புலவி | | திருத்திட வூழ்த்தமுடித் |
(3) வெள்வாய் மள்ளர் - கள்ளையருந்தினமையால் வெள்ளியனவாகிய வாய்களையுடைய மள்ளர்; அவர்கள் கள்ளுண்ட மயக்கத்தால் அறியாமல் முகிலை எருமையோடு பிணையலிட்டனர். (பி-ம்.) ‘பேழ்வாய் மள்ளர்’, ‘பிணையல் விடும்’. பிணையலிடுதல் - பிணைத்தல். எருமைப் போத்து - ஆணெருமை. இடியாகிய குரல்.
29. கணிகையருடைய கண்கள் கயல்மீமைப்போலப் பல இடங்களிற் பாயுமெனபது இதிற் கூறப்படும்.
(அடி, 1) காரிலிருந்து பொழியும் மழை, சுழிகளை எறிகின்ற கழி. தலைப்பிரி - உச்சியின்கண் இதழ்பிரிந்து மலரந்த. (பி - ம்) ‘தலைவிரி.’ கண்டல் - தாழை. வண்டல் - மகளிர் விளையாடும் இடம்: வண்டலுள்ள இடமுமாம்.
(2)சேர் - நெல்லைச் சேமித்துவைக்கும் கூடு. பொழிலைப்போலச் சுருள் புரிந்த குழல். (பி - ம்) ‘சுருள்விரி.’ குழலையுடைய கணிகையர். குழையிற் பொருகையல் - குழையோடு பொருகின்ற கயல்போன்ற கண்கள்.
(3) தேரிலுள்ள குமரர்கள். பொலிதரு திருவையும் பொருவில்லாத சிலையையும் உடைய திரண்ட புயமாகிய மலை. புலவி திருத்திட - ஊடலை நீக்கும் பொருட்டு; என்றது அவர் கணிகையல் காலில் பணோதலைச் சுட்டியது. ஊழ்த்த - அவிழ்ந்த.
|