நேரிசை வெண்பா 7. | குன்றஞ் சுமந்தொசிந்த கொம்பேநின் கோயிலும்பொன் | மன்றும் பணிந்தேம் வழிவந்தாற் - பொன்றாழ் | வரைசென்ற திண்டோண் மறலிக்கு நெய்தல் | முரைசன்றே வென்றி முரசு. | | | |
கட்டளைக் கலித்துறை 8. | முருந்தடர்ந் தார முகிழ்த்தபுன் மூரன் முதல்விகயல் | பொருந்தடங் கண்விழிக் கும்புலி யூரர்பொன் மார்பின்மற்றுன் | பெருந்தடங் கொங்கை குறியிட்ட வாகண்டப் பிஞ்ஞகர்க்குன் | கருந்தடங் கண்ணுங் குறியிட்ட போலுங் கறைக்கண்டமே. | | | |
நேரிசை வெண்பா 9. | கறைகொண்டு நச்சரவக் கச்சணிந்தா ரென்று | மறைகொண்டு வாழ்த்துவதும் வம்பே - இறைகொண் | டயிலிருக்கு முத்தலைவே லண்ணலுக்கென் னேயோர் | மயிலிருக்கத் தில்லை வனத்து. | | | |
7. குன்றமென்றது நகில்களை. வழி வந்தால் - நின் அடியவரான எம்முடைய வழியில் வந்தால். வரை சென்ற - மலையை யொத்த, மறலிக்கு - யமனுக்கு. பிறரை வெற்றி கொண்ட யமனுடைய முரசு அவனுக்கு நெய்தல் முரசாகு மென்றபடி: நெய்தல் முரசு - சாப்பறை. எம்பால் வந்தால் அவனுக்கு இறுதி நேருமென்பது கருத்து.
8. முருந்து - மயிலிறகின் அடிக்குருத்து. ஆரம் முகிழ்த்த - முத்துப்போல்தோன்றிய. கயல் கண்களைப்போலத் தோற்றுதற்கு இடமான புலியூர்; புலியூர்க்கு அடை.
நினது கொங்கைகள் சிவபெருமான் மார்பிற் குறியிட்டது கண்டு நின் விழிகள் இறைவர் கழுத்திற் குறியிட்டது போன்றது கழுத்திலுள்ள கறை; கறை - விடத்தினாலுண்டாகிய கறுப்பு.
9. மறைகள் நச்சரவக் கச்சணிந்தா ரென்பது வம்பு; மயிலிருக்கும் போது பாம்புகள் இரா என்றபடி; இக்கருத்தின் விரிவு, “கரும்புற்ற செந்நெல் “ (குமர. 342) என்னும் செய்யுளிற் காணப்படுகின்றது.
கறை கொண்டு - விடத்தை உணவாகக் கொண்டு. இறை - தங்குதல். தில்லைவனத்து மயிலிருக்க அண்ணலுக்கு என்னே; மயில் - சிவகாம சுந்தரி. ஒரு மயில் பக்கத்தே இருக்கும்போது பாம்பினாலும் அதன் விடத்தாலும் சிறிதும் தீங்கு உண்டாகாதென்றபடி.
|