77. | குலைபட்ட காந்தட் டளிர்க்கையிற் செம்மணி | | குயின்றவம் மனைநித்திலம் | | கோத்தவம் மனைமுன் செலப்பின் செலுந்தன்மை | | கோகனக மனையாட்டிபாற் |
| கலைபட்ட வெண்சுடர்க் கடவுடோய்ந் தேகவது | | கண்டுகொண் டேபுழுங்கும் | | காய்கதிர்க் கடவுளும் பின்றொடர்வ தேய்ப்பக் | | கறங்கருவி தூங்கவோங்கும் |
| மலைபட்ட வாரமும் வயிரமும் பிறவுமா | | மாமணித் திரளைவாரி | | மறிதிரைக் கையா லெடுத்தெறிய நாற்கோட்டு | | மதகளிறு பிளிறியோடும் |
| அலைபட்ட வைகத் துறைச்சிறை யனப்பேடை | | அம்மான் யாடியருளே | | ஆகங் கலந்தொருவர் பாகம் பகுந்தபெண் | | |
77. அம்பிகை மாணிக்க அம்மானையும் முத்திழைத்த அம்மானையும் ஆடுதல் கூறப்படும்.
(அடி, 1) குலைபட்ட காந்தள் - குலையாகப் பூத்த காந்தள் மலர். காந்தட்கை, தளிர்க்கை யென்க. செம்மணி குயின்ற - மாணிக்கம் பதித்த. செம்மணி குயின்ற அம்மனை முத்தாலாகிய அம்மனைக்குப் பின்னே சென்றது. கோகனக மனையாட்டி - தாமரை மலராகிய மனைவி.
(2) வெண்சுடர்க் கடவுள் - சந்திரன். காய்கதிர்க் கடவுள் _ சூரியற். ஏய்ப்ப - ஒப்ப.
(1-2) அம்பிகையின் திருக்கரத்திற்குத் தாமரையும், மாணிக்க வம்மானைக்குச் சூரியனும், முத்திழைத்த அம்மானைக்குச் சந்திரனும் உவமைகள்.
(3) மலைபட்ட ஆரம் - மலையில் உண்டான முத்து. (பி-ம்.)’பிறவுமா மணித்திரளை வாரி வாரி’. நாற்கோட்டு மதகளிறு - ஐராவதம். (பி-ம்.) ‘மழகளிறு’.
(4) அனப்பேடை: விளி.
(முடிபு.) ஏய்ப்ப ஆடியருள் என்க.
|