முகப்பு

பக்கம் எண் :

தொடக்கம்

9. திருவெங்கைக்கோவை இதுவுமது முலைப்பகை யோகட் பகையோ வவர்தம் முகப்பகையோ மலைப்பகை யாம்விண் முழுதாளி யென்றும் வணங்குமயன் றலைப்பகை யாய கரமுடை யான்வெங்கை சார்ந்துநின்ற சிலைப்பகை யாகு நறுநுத லார்தந் திருமனையே. (3) துணிவு சேணும் பிலமு மலர்மா ளிகையுஞ் செழுஞ்சிலம்பும் நாணும் படிநம் படியே தவப்பய னண்ணியமை பூணும் பணியரன் வெங்கையின் மாநிழற் பூம்பொழில்வாய்க் காணும் பிறைநுத லாட்சும வாநின்று காட்டியதே. (4) குறிப்பறிதல் பாயு மலர்த்தண் பொழில்சூழும் வெங்கைப் பழமலைசீர் ஆயு முனிவரர் தாமே முனிவரு ளாக்குதல்போல் நோயுமந் நோய்க்கு மருந்துந் தராநிற்கு நூற்பகவிற் றேயு மருங்குற் பெருமுலை மாதர் திருக்கண்களே. (5) 3. மலைப்பகையாளி-இந்திரன். அயன்-நான்முகன். ஒரு காலத்தில் மலைகள் சிறைகளையுடையனவாய்ப் பறந்து நகரங்களின் மீதமர்ந்து அந்நகரங்களைப் பாழ்படுத்த இந்திரன் அம்மலைகளின் சிறகுகளையறுத்துத் தள்ளினனாகையால் மலைப்பகையாளி என்றார். சிலை-வில். நறு-அழகிய. முலையும் கண்ணும் முகமுங் கூறுதலான், முறையே மலைமகளோ, கடல்மகளோ அன்றி மலர்மகளோவென ஐயப்பட்டவாறாயிற்று. நான்முகனுடைய தலைகளில் ஒன்றைக் கிள்ளியெறிந்தபடியால் இறைவன் கை நான்முகன் தலைப்பகையாயது. 4. சேண்-விண்ணுலகம். பிலம்-பாதாளலோகம். மலர்மாளிகை-தாமரைவீடு. நம்படி-நமதுபூமி. நம்படியே சுமவாநின்று நண்ணியமை காட்டியது என்க. 5. நூல்பகவு-நூலிழையின்வகர். முனிவு-சினம்.“இருநோக் கிவளுண்கண் உள்ள தொருநோக்கு நோய்நோக்கொன் றந்நோய் மருந்து” என்னுந் திருக்குறட் கருத்தைக் கொண்டதிப்பாட்டு.

முன் பக்கம்

மேல்

அடுத்த பக்கம்