முகப்பு

பக்கம் எண் :

தொடக்கம்

9. திருவெங்கைக்கோவை தலைமகள் கார்ப்பருவங்கண்டுவருந்தல் சிலையோடு வந்தன வென்செய்கு வேன்முகில் செங்கமலன் தலையோடு கொண்டவர் வெங்கையி லேசெந் தமிழ்முதலாங் கலையோது வான்விழைந் துற்றார்க்கக் கல்விக் கடலதனுள் இலையோவொன் றேனு மருள்வேண்டு மென்ன விசைப்பதுவே. (410) பாங்கியாற்றுவித்தல் என்போ டரவணி யெம்மான் றிருவெங்கை யேந்திழையாய் நின்போ தகமன்ன மன்னவர் நாமின்றி நீகளிப்பத் துன்போடு கல்விக் கடன்மேய்த்து செய்யுளஞ் சோனைபெய்து தன்போல் தருவரென் றேவந்த தாலிச் சலதரமே. (411) காவற்பிரிவு காவற்குப்பிரிவு தலைமகன்றன்னாலுணர்ந்த தோழி தலைமகட்குணர்த்தல் கருமா முகிலுறங் குஞ்சோலை வெங்கைக் கடவுண்முக்கட் பெருமா டொழிலை யொருநீ பெறினும் பெறுகவென்றே ஒருமா நிலந்தனி னம்முயிர்க் காவல ரோங்குபுகழ்த் திருமா றொழில்வை குதுமென்று போயினர் தேமொழியே. (412) தலைமகள் கூதிர்ப்பருவங்கண்டு வருந்தல் கணையிலை வேலெனுங் கண்மாது பங்கர் கருப்பவில்லிற் கிணையிலை யென்னுங் திருவெங்கை நாட்டி லிறைவரின்றோ அணையிலை யென்செய்கு வேன்முறை யோவென் றரற்றுகினுந் துணையிலை யென்பது கொண்டோவிவ் வாடை துயர்செய்வதே. (413) தோழியாற்றுவித்தல் பனிபொரு செஞ்சுட ரன்னார் திருவெங்கைப் பாவைநல்லாய் முனிபொரு விந்த மெனவே கணவர்தம் முன்புரத்தில் கனிபொரு மெல்லிதழ் நன்மாதர் கொங்கை கரந்திடப்பன் நுனிபொரு காலம் வரக்கா தலர்நமை நோக்குவரே. (414) 410.10. சிலை-வானவில். தலையோடு-கபாலம். விழைதல்-விரும்புதல். இசைத்தல்-சொல்லுதல். 411.11. என்பு : ஆகுபெயர். போதகம்-யானை; யானைக் கன்றெனினுமாம். சோனை-விடாமழை. 412.12. கருமாமுகில் உறங்குஞ்சோலை என்றபடியால் சோலையின் உயர்ச்சி தோன்றிற்று. பெருமான்-பெருமையை உடையவன். 413.13. பங்கர் எனமேல் வருதலால். கணையிலை வேலெனுங் கண்மாது உமாதேவியைக் குறித்தது. அரற்றல்-பேரிரைச்சலிடல். வாடை-வடகாற்று. 414.14. பாவை-பொம்மை வடிவம். நல்லாய்-பெண்ணே. முனி-அகத்தியமுனி. உரம்-மார்பு. கனி-கோவைக்கனி. இதழ்-அதரம். கரத்தல்-மறைத்தல்.

முன் பக்கம்

மேல்

அடுத்த பக்கம்