| 19. சிவஞானபாலையசுவாமிகள் நெஞ்சுவிடுதூது |
|
| |
மீளாத வீடுதவும் வித்தகனே - வேளாணை
தள்ளு மடியார் தமக்குத் துணையாகக்
கொள்ளு மிருமலர்த்தாட் குஞ்சரமே - விள்ளலறப்
பத்திக் கடலுட் படிந்த வடியார்க்குத்
தித்திக்குங் கோதிலாத் தேற ல் - முத்திக்குச்
சாதியா லன்றுரிமை சாதனத்தா லென்றுண்மை
போதியா நல்குமொரு பொன்மலையே நீதியால்
வீடும் பொருளும் வெறுத்துமுத்தி வேண்டுவார்
தேடுஞ் சிவஞான தேசிகனே - பாடும்
235. பொருளே யெனவணங்கிப் போற்றிநின்று நின்பே
|
|
| |
| |
ரருளே துணைவே றறியேன் - தெருளே
நினது திருப்பவனி நேர்ந்தநாள் தொட்டுக்
கனலின் மெழுகாய்க் கரையும் - புனல்பெருகு
கண்ணொடு நின்றேங்குங் கங்குல் பகலின்றி
உண்ண வுடுக்க வுவப்பொழியும் - பண்ணொடு
பாடு நினைமெய் பதைக்க நினையெங்கும்
தேடு முருகுந் திகைத்தலறும் - வாடுமெனைப்
பாரானோ வென்னும் பரம சிவஞானி
வாரானோ வென்னும் வழிபார்க்கும் -ஓரானோ
240. என்னோ யெனப்புலம்பு மென்னைநின்பாற் றூதாக
|
|
| |
| |
அன்னோ பலசெய் தஞரெய்துந் - தன்னோர்
உடம்பும் பொறையா யொழிப்பக் கருதுங்
குடும்பம் பகையாகக் கொள்ளும் - அடங்க
ஒருபூ தருமில்லா துற்ற விடத்தே
வருபூ ரணமா மருவி - ஒருபோதும்
வேறிலா தொப்ப விரும்புறுமவ் வென்னுயிரை
மாறிலா ஞான மணிவிளக்கே - ஈறிலாச்
செல்வமே யெங்கள் சிவஞான தேவனே
கல்விகொடு காணாத காட்சியே - புல்லுவாய்
245. புல்லு மளவு முனைவிட்டுப் போவதுநான்
|
|
| |
| |
இல்லை யிறைவனே யென்றநீ - தொல்லை
விடய நினைந்தகன்று மீளாம னில்லா
துடைய மலவிருளை யோட்டுஞ் - சுடரை
மரமும் நிழலும் போன் மாழையும்பூ ணும்போல்
இருமை யபேதமென்ப தென்றும் - பரமுயிர்கள்
வேறென்றும் வேறல்ல வென்றும் விளம்புதலால்
வீறொன்றும் தாதான் மியமென்றும் - மாறின்று
சாமி யடிமையெனுஞ் சம்பந்த மென்றுமுளம்
வேமிகலை யோர்மொழியில் வீப்பானைத் - தோமில்
250. உலகிற் கிறைவ னுபாதான மென்றும்
|
|
| |
|
| |
231.230-235. தேறல்-தேன். வீடும்-இல்லமும். 236.235-240. புனல் - நீர். கங்குல்-இரவு. உவப்பு-மகிழ்ச்சி. ஒரனோ-உணரானோ. 241.240-245. அஞர்-துன்பம். புல்லுவாய்-தழுவுவாய். 246.245-250. வீறு-பெருமை. வேம்-வேகும். வீப்பான்-அழிப்பவன். தோமில்-குற்றமற்ற.
|
|
|
|