அந்தகா ரத்தையோர் அகமாக்கி மின்போல்என்

அறிவைச் சுருக்கினவரார்

அவ்வறிவு தானுமே பற்றினது பற்றாய்

அழுந்தவுந் தலைமீதிலே

சொந்தமா யெழுதப் படித்ததார் மெய்ஞ்ஞான

சுகநிட்டை சேராமலே

சோற்றுத் துருத்தியைச் சதமெனவும் உண்டுண்டு

தூங்கவைத் தவரார்கொலோ

தந்தைதாய் முதலான அகிலப்ர பஞ்சந்

தனைத்தந்த தெனதாசையோ

தன்னையே நோவனோ பிறரையே நோவனோ

தற்கால மதைநோவனோ

பந்தமா னதுதந்த வினையையே நோவனோ

பரமார்த்தம் ஏதுமறியேன்

பார்க்குமிட மெங்குமொரு நீக்கமற நிறைகின்ற

பரிபூர ணானந்தமே.

     (பொ - ள்.) 'அந்தகா . . . படித்ததார்' - அறியாமை ஆகிய அகவிருளை ஒரு வீடாக்கி, மின்னலைப்போல, எளியேனுடைய அறிவினைச் சுருங்கச் செய்து அவ்விடத்து வைத்தவர் யார்? அந்த அறிவும் தான் பிடித்ததனையே நிலைக்களமாகக் கொண்டு, அதில் மூழ்கவும், என்னுடைய தலையின்மீது, உரிமையாய் எழுதிவைப்பதற்குக் கற்றது யார்?

     'மெய்ஞ்ஞான . . . தவரார்கொலோ' - உண்மையாகிய மூதறிவுப் பேரின்பங்களுக்கு ஏதுவாகிய ஒருமை நிலையாகிய நிட்டையினைப் பொருந்தாமல், சோற்றினை யடைத்துவைத்த துருத்திபோலும் உடம்பினை (என்றும் பொன்றா) நிலையுடைய ஒன்றென நினைத்து, பல முறை உண்டதே உண்டு உறங்கும் செயலைச் செய்வித்தவர் யாவர்?

     'தந்தைதாய் . . . ஏதுமறியேன்' - அப்பன் அம்மை முதலாகிய உலக முழுவதனையும் உண்டாக்கினதற்குக் காரணம் அடியேனுடைய ஆரா விருப்பமோ? என்னை யானே நொந்துகொள்வேனோ, அயலவரையே நொந்துகொள்வேனோ நீங்காப் பிறப்புச் சிறையினை யுண்டாக்கிய பழவினையினை நொந்துகொள்வேனோ? இப்பொழுதுள்ள பொல்லாக் காலத்தை நொந்துகொள்வேனோ, மேலான மெய்ப்பொருள் சிறிதும் உணர்ந்திலேன்.

         'பார்க்குமிட . . . ணானந்தமே.'

     (வி - ம்.) அந்தகாரம் - இருள். அகம் - வீடு. மெய்ஞ்ஞானம் - மூதறிவு. சதம் - நிலையானது. அகிலப்பிரபஞ்சம் - உலக முழுவதும் பரமார்த்தம் - மெய்ம்மை.