| | அதி. 22-பெரியோரைத் தூறல் |
| | பெரியோர் புகழை மாசுறப் பேசல் பெரும்பிழை |
| 270 | அரிய குணஞ்சேர் பெரியர் தமக்கு
அமையக் கடல்சூழ் புவனமெங்கும்
விரியும் இசைமா கறவர்மேல்
விளம்பும் பொய்ச்சொல் அண்டமிசைத்
திரியும் பானுக் கிரணமதைத்
திரட்டிப் பற்றி அதன்மீது
கரியைப் பூச வேண்டுமெனக்
கருதுந் தன்மை பொருவுமால். |
|
| | பெரியோர்க்கு அரிய குணங்கள் பல பொருந்துதலால், கடல்சூழ் உலகமெங்கும் அவர் புகழ் பரவுகின்றது. அப்புகழைக் கறைப்படுத்த அவர்மேல் பொய்ப்பழி கூறுகின்றனர். அது ஞாயிற்றின் கதிரைச் சேர்த்துப் பிடித்து அதன்மீது கரியைப் பூசவேண்டுமென்று எண்ணுவதை யொக்கும். |
| |
அமைதல்-பொருந்தல். புவனம்-உலகம். இசை-புகழ். அண்டம்-உலகம். பானு-ஞாயிறு. கிரணம்-கதிர். பொருவும்-ஒக்கும்.பானு-ஞாயிறு. கிரணம்-கதிர். பொருவும்-ஒக்கும். | | | 1 |
| | பெரியோரைப் பழிப்போன்மேல் பெய்யும் அப்பழி |
| 271 | காற்றின் எதிரே நின்றொருவன்
காறி உமிழும் உச்சிட்டம்
மாற்றி யவன்மேல் வந்துவிழும்
வாய்மை போலித் தாரணியில்
தோற்றி யொழியும் வாழ்வதனைத்
துறந்த மேலோர் மீதொருவன்
தூற்றிக் கூறும் வசைச்சொற்கள்
சொன்னோன் மீதே தோயுமால். |
|
| | ஒருவன் காற்றுக்கு எதிராக நின்றுகொண்டு காறித்துப்பும் எச்சில் அவன்மேல் வந்து விழுவதுபோல், உலகில் `காமவெகுளி |