செல்வத்தின் பயன் ஈதலும் பகுத்துண்டலும் ஆகிய நுகர்வாம். இவ்வுண்மை யறியார் பணத்தைத் தேடிக் காப்பர். இவர்கள் பணம் புனலிலாக் குளத்தையும் பெய்யா மழையையும் போலும். இப் பணமுள்ளவர் தாம் நுகர்தலும் ஈதலும் செய்யாது பொருளைக் காத்திருப்பது நச்சுமரத்தைக் காப்பது போலாம்.

ஈட்டும் பணம் முழுவதும் தமக்கே என்று இறுமாப்புக் கொண்டிருக்கும் இவறன்மையுடையார் அப்பணத்தைச் சுமக்கும் சுமை தாங்கியாவர். அப் பணத்தைக் கொடுங்கோலர் தமதென்பர். கள்வர்கள் எமதென்பர். உறவினர்கள் ஒருவரோடொருவர் உமது எமதென்றுரைத்து வழக்காடுவர். உலகு தன்