காப்பு

வீரர்முப் பத்திரண்டு கோடி விளைவித்த
பாரதமா தாவின் பதமலர்க்கே -- சீரார்
நவரத்ன மாலையிங்கு நான்சூட்டக் காப்பாம்
சிவரத்ன மைந்தன் திறம்.

வெண்பா

திறமிக்க நல்வயிரச் சீர்திகழும் மேனி
அறமிக்க சிந்தை; அறிவு -- பிறநலங்கள்
எண்ணற் றனபெறுவார் ‘இந்தியா’ என்ற நின்றன்
கண்ணொத்த பேருரைத்தக் கால்.

\பு{[குறிப்பு]: மூன்று நேத்திரந்தாள் -- இங்குலப் பாரத மாதாவை லோகதாவசீய
உமாதேவியாக பாவனை செய்யப்பட்டிருக்கின்றது.
-- பாரதி பிரசுராலயக் குறிப்பு}

பாரி லுள்ள பலநாட் டினர்க்கும்
பாரத நாடு புதுநெறி பழக்கல்
உற்றதிங் கிந்நாள் -- உலகெலாம் புகழ
இன்பவளம் செறி பண்பல பயிற்றும்
கவீந்திர னாகிய ரவீந்திர நாதன்
சொற்றது கேளீர்: -- “புவிமிசை யின்று
மனிதர்க் கெல்லாம் தலைப்படு மனிதன்,
தர்மமே உருவாம், மோஹன தாஸ
கர்ம சந்திர காந்தி” யென் றுரைத்தான்.
அத்தகைய காந்தியை அரசியல் நெறியிலே
தலைவனாக் கொண்டு புவிமிசைத் தருமமே
அரசிய லதனிலும், பிற இயலனைத்திலும்
வெற்றி தருமென வேதம் சொன்னதை
முற்றும் பேண முற்பட்டு நின்றார்
பாரத மக்கள். இதனால் படைஞர்தம்
செருக்கொழிந் துலகில் அறந்திறம் பாத
கற்றோர் தலைப்படக் காண்போம் -- விரைவிலே.
(வெற்றி கூறுமின்; வெண்சங் கூதுமின்!)

                 வஞ்சி விருத்தம்

திண்ணங் காணீர்! பச்சை
வண்ணன் பாதத் தாணை;
எண்ணம் கெடுதல் வேண்டா!
திண்ணம், விடுதலை திண்ணம்.

                   கலிப்பா

“விடுதலை பெறுவீர் விரை வா நீர்!
    வெற்றி கொள்வீர்” என்றுரைத் தெங்கும்
கெடுத லின்றிநந் தாய்த்திரு நாட்டின்
    கிளர்ச்சி தன்னை வளர்ச்சி செய் கின்றான்,
“சுடுத லும்குளி ரும் உயிர்க் கில்லை;
    சோர்வு வீழ்ச்சிகள் தொண்டருக் கில்லை;
எடுமி னோஅறப் போரினை” என்றான்
    எங்கோ மேதகம் ஏந்திய காந்தி!

                அறுசீர் விருத்தம்

காந்திசேர் பதுமராகக்
    கடிமலர் வாழ் ஸ்ரீதேவி,
போந்துநிற் கின்றாள் இன்று
    பாரதப் பொன்னாடெங்கும்.
மாந்தரெல் லோரும்சோர்வை
    அச்சத்தை மறந்துவிட்டார்;
காந்திசொற் கேட்டார், காண்பார்
    விடுதலை கணத்தினுள்ளே.

           எழுசீர்க்கழிநெடிலாசிரிய விருத்தம்

கணமெனு மென்றன் கண்முனே வருவாய்,
    பாரத தேவியே, கனல்கால்
இணைவிழி வால் வாயமாஞ் சிங்க
    முதுகினில் ஏறிவீற் றிருந்தே.
துணைநினை வேண்டும் நாட்டினர்க் கெல்லாம்
    துயர்கெட விடுதலை யருளி
மணிநகை புரிந்து திகழ் திருக்கோலம்
    கண்டுநான் மகிழ்ந்திடு மாறே.