:: TVU ::

காவியங்கள் : கற்பனையும் கதையும்

கண்ணன் பாட்டு கண்ணன் -- என் காதலன் காட்டிலே தேடுதல் (ஹிந்துஸ்தானி தோடி-ஆதி தாளம். ரசங்கள்: பயாநகம், அற்புதம்.)
திக்குத் தெரியாத காட்டில் -- உனைத் தேடித் தேடி இளைத்தேனே.
மிக்க நலமுடைய மரங்கள், -- பல விந்தைச் சுவையுடைய கனிகள், -- எந்தப் பக்கத்தையும் மறைக்கும் வரைகள், -- அங்கு பாடி நகர்ந்துவரு நதிகள், -- ஒரு	(திக்குத்)	1
நெஞ்சிற் கனல்மணக்கும் பூக்கள், -- எங்கும் நீளக் கிடக்குமிலைக் கடல்கள், -- மதி வஞ்சித் திடுமகழிச் சுனைகள், -- முட்கள் மண்டித் துயர்கொடுக்கும் புதர்கள், -- ஒரு	(திக்குத்)	2
ஆசை பெறவிழிக்கும் மான்கள், -- உள்ளம் அஞ்சக் குரல்பழகும் புலிகள், -- நல்ல நேசக் கவிதைசொல்லும் பறவை, -- அங்கு நீண்டே படுத்திருக்கும் பாம்பு, -- ஒரு	(திக்குத்)	3
தன்னிச்சை கொண்டலையும் சிங்கம் -- அதன் சத்தத்தினிற் கலங்கும் யானை -- அதன் முன்னின் றோடுமிள மான்கள் -- இவை முட்டா தயல்பதுங்குத் தவளை -- ஒரு	(திக்குத்)	4
கால்கை சோர்ந்துவிழ லானேன் -- இரு கண்ணுந் துயில்படர லானேன் -- ஒரு வேல்கைக் கொண்டுகொலை வேடன் -- உள்ளம் வெட்கம் கொண்டொழிய விழித்தான் -- ஒரு	(திக்குத்)	5
“பெண்ணே, உனதழகைக் கண்டு -- மனம் பித்தங் கொள்ளு” தென்று நகைத்தான் -- “அடி கண்ணே, எனதிருகண் மணியே -- உனைக் கட்டித் தழுவமனம் கொண்டேன்.		6
சோர்ந்தே படுத்திருக்க லாமோ? -- நல்ல துண்டக் கறிசமைத்துத் தின்போம் -- சுவை தேர்ந்தே கனிகள்கொண்டு தருவேன் -- நல்ல தேங்கள் ளுண்டினிது களிப்போம்.”		7
என்றே கொடியவிழி வேடன் -- உயிர் இற்றுப் போகவிழித் துரைத்தான் -- தனி நின்றே இருகரமுங் குவித்து -- அந்த நீசன் முன்னர் இவை சொல்வேன்		8
“அண்ணா, உனதடியில் வீழ்வேன் -- எனை அஞ்சக் கொடுமைசொல்ல வேண்டா -- பிறன் கண்ணாலஞ் செய்துவிட்ட பெண்ணை -- உன்றன் கண்ணாற் பார்த்திடவுந் தகுமோ?		9
“ஏடீ, சாத்திரங்கள் வேண்டேன் -- நின தின்பம் வேண்டுமடி, கனியே! -- நின்றன் மோடி கிருக்குதடி தலையை, -- நல்ல மொந்தைப் பழையகள்ளைப் போலே.”		10
காதா லிந்தவுரை கேட்டேன் -- ‘அட கண்ணா!’ வென்றலறி வீழ்ந்தேன் -- மிகப் போதாக வில்லையிதற் குள்ளே -- என்றன் போதந் தெளியநினைக் கண்டேன்.		11
கண்ணா, வேடனெங்கு போனான்? -- உனைக் கண்டே யலறிவிழுந் தானோ? -- மணி வண்ணா! எனதபயக் குரலில் -- எனை வாழ்விக்க வந்த அருள் வாழி!		12