காலனுக்கு உரைத்தல்

[1919-ம் வருஷம் டிசம்பர் மாதம் “சுதேசமித்திரன்” இதழில் வெளியிடப்பட்டிருந்த
ராக, தாள, ஸ்வர வரிசைகளுடன் இப்பாடல் தரப்படுகின்றது. இந்
நூலில் கடைசிப் பாடலில் ஒரு வரி இல்லாத குறையை நிறைவு செய்யவும்
அப்பாடலைத் திரும்பவும் பதிப்பித்துள்ளோம்.]

15. ஆதாரம்: பாரதி புதையல் 1 -- பக்கம் 24

 

[ராகம்-சக்ரவாகம் தாளம்-ஆதி]

பல்லவி

காலா, உனை நான் சிறு புல்லென மதிக்கிறேன் என்றன் காலருகே வாடா, சற்றே உனை மிதிக்கிறேன்!

சரணங்கள்

வேலாயுத விருதினை மனதிற் பதிக்கிறேன் நல்ல வேதாந்த முரைத்த ஞானியர் தமை யெண்ணித் துதிக்கிறேன் ஆதி மூலா வென்று கதறிய யானையைக் காக்கவே-நின்றன் முதலைக்கு நேர்ந்ததை மறந்தாயோ கெட்ட மூடனே-அட	(காலா உனை)	1
ஆலால முண்டவ னடி சரணென்ற மார்க்கண்டன் தன தாவி கவரப்போய் நீ பட்ட பாட்டினை யறிகுவேன் இங்கு நாலாயிரம் காதம் விட்டகல்! உனை விதிக்கிறேன்!-ஹரி நாராயணனாக நின்முன்னே உதிக்கிறேன்!-அட	(காலா உனை)	2

[பல்லவிக்கு ஸ்வர மாதிரி: சரிகாரிச சாசச நீநிநி கமப மகாரீசா-பப சாநித
பாபா-மாகா காமப-கமபம கா-ரீசா சரணங்களுக்கும் ஏறக்குறைய இதே மாதிரிதான்.]