நிழலில் இருந்த நின்உடல் நிறமும்.
வெயிலில் இருந்தஉன் கையின் நிறமும்,
வேறாயினும், அம்மெய்யும், கையும்,
வேறுவே றென்று விளம்புவ துண்டா?
நீயும் தெலுங்கனும் நீங்கொணா இனத்தவர்,
இந்த உண்மையை "இடைநாள என்னும்
நிழல்மறைத் திருந்தது. நீ,உன் உணர்வால்,
உள்ள உறவினை உற்று நோக்குக.

பரந்து கிடக்கும்உன் பழந்தமிழ் நாட்டைப்
பார்! உன் பைந்தமிழ்ச் சீர்பார்! மகிழ்ச்சிகொள்!

உன்னையும் தெலுங்கன் தன்னையும் விடாமல்
ஒன்று சேர்க்கும் ஓர் "உறவை" நீஏன்
அறுக்க முயன்றனை? ஆகுமா உன்னால்?
பிறர்கண் டஞ்சுமுன் பெரியபட் டாளத்தை
அறுத்துக் குறுக்குதல் அறியாமை அன்றோ!
ஏன்உன் இனத்தை எதிர்த்தாக்கி
ஊனத்தை நாட்டுக் குண்டாக்கு கின்றாய்?
அயலார் தம்மை நீ அண்டவில்லை யே ;
தெலுங்கனை நம்மருஞ் செந்தமிழ் மறவனை
அடைகின்றாய் நீ, அறஞ்செய்கின்றாய்!

( 405 )




( 410 )





( 415 )




( 420 )

வெண்ணிலா, முகிலினின்று
மீண்டது போலே மீண்டாய்
எண்ணிலா மகிழ்ச்சி யூட்டும்
எழில் பாரீஸ் நகரே நீதான்!
கண்ணிலா இட்லர் நின்பால்
கால் வைத்தான்! தோல்வி பெற்றான்!
மண்ணுளார் துயரினின்று
மீண்டனர். மகிழ்ச்சியுற்றார்.

தனித்தாளும் ஆட்சி என்னும்
தவிர்ப்பதற் கரிய நோயை
இனித்தாளோம் எனக்கிடந்த
வையத்துக் கிரத்தம் சிந்தி
மனிதரே ஆள்வ தென்ற
மாண்புறு மருந்தின் நுட்பந்
தனைக் காட்டிப், பிராஞ்சு நாடே
சாற்றரும் பெருமை பெற்றாய்.

( 450 )




( 455 )





( 460 )

வள்ளுவர்க்கு நிறமில்லை மதமும் இல்லை
    மதங்கட்[கு] அப்பாலிருந்தே குறள் செய்துள்ளார்
உள்ளசிறு மதங்குறிக்கும் சொற்கள் கொண்டே
    உவகையொடு தத்தமது மதத்தில் சேர்த்து
தெள்ளிவைத்த நீறிடுதல் திருமணம் சார்த்தல்
    செழும்பிண்டி அமர்ந்தாளைச் சேர்ந்தான் என்னல்
தள்ளிவைத்த மரபென்று பேசல் யாவும்
    சரியென்று தோன்றவில்லை என்கருத்தில்!

( 530 )




( 535 )