Untitled Document | 1754 | | அன்பு செய்யின் அயலாரும்
அண்டி நெருங்கும் உறவினராம்;
அன்பு நீங்கின் உறவினரும்
அகன்று நிற்கும் அயலாராம்;
துன்ப நோயை நீக்கிடுமேல்
துவ்வா விடமும் அமுதாகும்;
துன்ப நோயை ஆக்கிடுமேல்
தூய அமுதும் விடமாமே. | 85 |
| 1755 | | யாத சொன்னாய்? இன்னமுதம்
ஏந்தி உண்ட கலமதனை
மோதி உடைக்கும் அறிவில்லா
மூடன் எங்கும் உண்டுகொலோ?
ஓதற் கரிய பேரருளால்
உவந்து கண்ட உருவமதைத்
தீதென் றெண்ணிச் சினம்பெருகிச்
சிதைக்கத் தெய்வம் துணிந்திடுமோ? | 86 |
| 1756 | | மறந்த துள்ளம் பிறந்ததென
வசந்த காலம் வந்ததிதோ;
சிறந்த மலர்கள் மலர்ந்துமரம்
தெய்வ மணமே கமழ்ந்திடுமால்;
இறந்த புல்லும் இருநிலமீது
எழுந்து கொழுந்து விட்டிடுமால்;
துறந்த ஞானி தனிமையிடம்
துருவிச் செல்வது ஏன்? ஐயா!
| 87 |
| 1757 | | குழியுங் குண்டும் அடர்ந்திடும்இக்
குவல யத்தில் யான் செல்லும்
வழியும் செம்மை வழியேயாம்;
மற்றவ் வழியை நோக்கிடும்உன்
விழியின் வளைவே வளைவெல்லாம்;
விரைந்தவ் வளைவை நீக்கிஎனைப்
பழிவெம் பாவம் அணுகாமல்
பாது காப்பாய் போதகனே! | 88 | |
|
|