| முழுவதும் அடங்கிய ஆய்வு தொகுப்பு | 543 |
Untitled Document வன்னக் கிளியே ஒருகிண்ணம்
மதுவை ஊற்றித் தருவாயே.
எல்லாம் இங்கோர் சூதாட்டம்;
இரவும் பகலும் மாறாட்டம்
வல்லான் விதியே ஆடுமகன்;
வலியில் மனிதர் கருவிகளாம்;
சொல்லா தெங்கும் இழுத்திடுவான்,
ஜோடி சேர்ப்பான், வெட்டுவான்,
செல்லா தாக்கி ஒவ்வொன்றாய்த்
திரும்ப அறையில் இட்டிடுவான். |
இறைவன் தலையிடாதபடி நம்மையே இச் சூட்டாத்தைத் தீர்த்துக்
கொள்ளும்படி விட்டிருப்பானானால், திருப்திகரமான ஒரு முடிவைத்
தேடியிருப்போமல்லவா? |
அன்பே யானும் நீயும் இசைந்து
அயலில் எவரும் அறியாமல்
வன்பே உருவாம் விதியினையும்
வளைத்துள் ளாக்கி முயல்வோமேல்,
துன்பே தொடரும் இவ்வுலகைத்
துண்டு துண்டாய் உடைத்துப்பின்
இன்பே பெருகி வளர்ந்திடுமோர்
இடமாய்ச் செய்ய இயலாதோ? |
இந்நிலையில் மனிதன் என்னதான் செய்யக்கூடும்? மதுபானம்
செய்து, அறிவை மயக்கி அதில் மூழ்கிக் கிடப்பதுதான் அவன் செய்யக்
கூடியது. உறுதியாக ஒன்றுதான் உள்ளது. அது யாது என்றால், நிகழும்
நிமிஷம்தான். வாழ்வு சிறிது காலம்தான்; முடிவு நெருங்கி வருகிறது.
அந்தக் காலத்தை வீணே போக்காது இன்ப நுகர்ச்சியில் கழித்தல்
வேண்டும். புகழ் வேண்டாம்; செல்வம்வேண்டாம்; அதிகாரம்வேண்டாம்.
இந்திரிய சுகங்களை, இப்பொழுதே சக்தி இருக்கும் வரை, கைப்பற்ற
வேண்டும் இந்த உபதேசத்தில் வாழ்விற்காணும் தோல்வியும் துன்பமும்
இவற்றைமூழ்கடிப்பதற்குவேண்டும் எக்களிப்பும்தெளிவுறுத்தப்படுகின்றன. |
ஒழிந்த பாழில் ஒரு கணமாம்;
உயிர்வாழ் உலகில் ஒரு கணமாம்;
வழிந்து விண்ணின் மீன்க ளெல்லாம்
மங்கி மங்கி மறைந்தனவே | |
|
|