நாடகக் கம்பெனியில் மாசச் சம்பளத்துக்கு ‘ஆர்ட்டிஸ்டா’ ஒப்பந்தம்
பண்ணிக் கையெழுத்துப் போட்டவ. ‘ஸ்டேட்டஸ்’ பிரச்னையெல்லாம் வேற
இருக்கு. அவருக்குத் தெரிஞ்சா உங்களையேகூடப் ‘போக வேண்டாம்’ பாரு’’

     ‘‘அதுக்கு வேறே ஆள் பார்க்கணும். ஒருத்தன் சொல்லித் தலைவணங்கற
ஆளு இல்லே நான். இந்த போக்ரோடு கோடீயிலே இருக்கே டீக்கடை;
அதுக்கு வான்னு நீ என்னையெக் கூப்பிட்டினாக்கூட உங்கூட குசாலாக் கை
கோத்துக்கிட்டு வர நான் தயாராயிருக்கேன் மாதவி.’’

     அவள் முகத்தில் நன்றியும் அன்பும் கனிவும் புன்முறுவல் தோன்றியது.

     ‘‘நான் கண்டிப்பாச் சாப்பிட வரேன். உன் நிபந்தனையை ஏதுக்கறேன்.
இப்பவே உங்க அம்மைக்கு ஃபோன் பண்ணிச் சொல்லு

     ‘‘இருங்க! முதல்லே நாயர்ப் பையனைக் கூப்பிட்டு வெளியே
புறப்படறதுக்குக் காரை எடுக்கச் சொல்றேன்...’’

     ‘‘வேண்டாம் மாதவி! கோபாலோட கார்ல போக வேண்டாம்!
டாக்ஸியிலே போவம். அல்லது பஸ்லே போவம்...’’

     ‘‘சே! சே! அவ்வளவு வித்தியாசமாகப் போனா அப்புறம் அவருக்குக்
கோபம் வரும். கார் எடுத்துக்கிட்டுப் போறதை அவர் தப்பா நினைக்க
மாட்டாரு. ‘எங்க போகணும்னாலும் டிரைவரிட்டச் சொல்லி சின்ன வண்டியிலே
அழைச்சிட்டுப் போ’ன்னு போறப்பக்கூட அவரு என்கிட்டச் சொன்னாரு...’’