முகப்பு

பக்கம் எண் :

தொடக்கம்

காட்சி-6] மனோஹரன் 105 ப. ஸ் !  மஹாராஜா என்று அழை, அவர்தான் உனது மாமனார் அல்லவென்று சபையறியச் சொல்லிவிட்டாரே !  வி. மஹாராஜா-தாங்கள் எதற்காக வந்தீர்களென்று கேட் கச் சொல்லுகிறார்கள்? பு. வேண்டும் ! வேண்டும் !  எனக்கு இந்தத் தண்டனையும் வேண்டும் !  அதிகமும் வேண்டும் !  நான் செய்த தப்பிதத் திற்கெல்லாம் இதுவும் போதாது !  ஆயினும்-பத்மா வதி !  என்னை நேரிற் பாராவிட்டாலும் ஒரு வார்த்தை யுங் கூறலாகாதா? நான் அவ்வளவு இழிந்தவனாய்விட் டேனோ? ப. இதெல்லாம் இப்பொழு தென்னத்திற்கு? வந்த சேதி யைச் சொல்லும்படி கேள்-விஜயா. பு. பத்மாவதி நீ அக்னிப் பிரவேசமாகச் சித்தஞ் செய்து கொண்டிருப்பதாகக் கேள்விப்பட்டு அதைத் தடுக்க வந்தேன். ப. ஏது? மஹாராஜாவுக்கு-வேசையாகிய-என்மீது இந் தப் பதினாறு வருஷங்களாக இல்லாதபட்சம் இப்போது வந்தது?-கேள் விஜயா. பு. ஐயோ !  பத்மாவதி !  இன்னொருமுறை இதைக் கூறு வையாயின், அதை நேற்றைத்தினம் கூறியதற்காக என் நாவை உன் முன்னிலையிலேயே அறுத்தெறிவேன் !  ஐயோ !  நானிதற்காக இதுவரையிற் பட்டதுயரமெல் லாம் போதாதோ? நீயும் என்னை வருத்தவேண்டுமோ? பத்மாவதி !  பத்மாவதி !  இந்தப் பதினாறு வருஷங்களும் உனக்குத் துரோகியாக இருந்த நான் செய்ததெல்லாம் தவறு ! தவறு !  ஒப்புக்கொண்டேன் !  உத்தம பத்தினி யாகிய உன்னைத் தூஷித்த தெல்லாம் தப்பிதம் !  தப்பி தம் !  இப் பாதகன் உனது மகிமையை யறியாது செய்த தெல்லாம் தவறென ஏற்றுகொள்ளுகிறான் !  நான் உனது கரத்தைப் பற்றிய கணவனாயிற்றே என்றாயினும் சற்றி        14

முன் பக்கம்

மேல்

அடுத்த பக்கம்