முகப்பு

பக்கம் எண் :

தொடக்கம்

114 மனோஹரன் [அங்கம்-4 அவனாவது சுகமாய் வாழட்டும், நானிறந்தாலும் பெரிதல்ல !  கே. உன் பொருட்டு அவனும் இறக்கப்போகிறான் !  அதைக் கண்டே நீ சாவாய் !  அவனை நீ கரு தரித்தவுடன் மஹா ராஜாவை உனது வசமாக்கி, என்னைக்கொன்று, பிறகு பிறந்த வசந்தனை மஹாராஜாவின் குழைந்தையென எல் லோரும் நம்பும்படி நீ செய்த சூதுக்கெல்லாம் இதுவே தக்க தண்டனை !  வனை. ஐயோ !  ஐயோ !  வசந்தனும் நானும் இறக்க வேண்டுமோ? கே. ஆம்  !  வனை. ஐயோ !  நீ இன்னும் என்னை வருத்தாதே, ஒழிந்துபோ !  கே. இதோ போகிறேன். நீ இறந்து சீக்கிரம் என்னுடைய ஸ்திதிக்கு வருவாய் !             [ மறைகிறது. ]   வனை. அப்பா மறைந்துவிட்டது ! -ஒரு வேளை நீலவேணி இது பேசியதெல்லாம் கேட்டிருந்தாளோ?-நீலவேணி நீலவேணி !  வேகமாய் நீலவேணி எழுந்திருக்கிறாள். நீ. ஏன் அம்மா !   [ அருகில் வந்து ]  ஏன் அழைத்தீர்? வனை. இங்கு ஏதாவது-யாராவது வந்தார்களா, பார்த்தனையா? நீ. இங்கு யாரம்மா வருவது? ஒருவரும் வரவில்லையே !  வனை. சரிதான், நீ உறங்கப் போ. நீ. [ தனக்குள் ]  இப்படி ஏதாவது இருக்கவேண்டுமென்று அப்பொழுதே நான் சந்தேகப்பட்டேன் !  இல்லாவிட்டால் மஹாராஜாவுக்குப் பிறக்கும் குழந்தை, பயித்தியக்காரனாய், கறுப்பா யிருப்பானா? அம்மட்டும் நான் உறங்காது கேட்டிருந்தது நலமாயிற்று. கேசரிவர்மருக்கு வழி வைத்த ஆசாமி தாங்கள் தானா?                         [ஒரு புறம்போய்ப்  படுத்துக்                           கொள்ளுகிறாள். ]

முன் பக்கம்

மேல்

அடுத்த பக்கம்