சரணம்.

   தஞ்சமென் றுனைத்தாவி யடைந்தாரை
   அஞ்சலெனவே நீ ஆதரிப்பாயே
   பஞ்சையர் மீதும் பாவையர் மீதும்
   பாணத்தை நீ யென்றும் எய்யாதே.        (ம)

ஆயினும் ஒன்று கூறுகிறேன். உடலபிமானம், உயி ரபி
மானம், உற வபிமானம் இம்மூன்றையும் நீத்துப் போர்
புரியும் அமர்க்களத்தில், மானாபிமான மொன்றைமாத்திரம்
மறவாதே; என்ன இடுக்கண் வந்து நேர்ந்தபோதிலும்
அதர்ம யுத்தம் புரியாதே. பகைவரை வஞ்சித்துக்
கொல்லாதே. உனது ஜன்மத்துவேஷியா யிருந்தபோதிலும்
அமர்க்களத்தில் நிராயுதனாய் நின்றவன்மீதும்,
உன்னைத் தஞ்சமென் றடைந்தவன்மீதும், உனது
பாணத்தைச் செலுத்தாதே; அப்படிப்பட்டவர்களை
உனது உயிரையாவது கொடுத்துக் காப்பாற்று.