|
வேதாந்தியின் இதயம் வேண்டாம் எனக்கு அது இப்போ வறண்டு போய் கிடக்கு. விஞ்ஞானியின் இதயம்
வேண்டாம் எனக்கு அதன் சிறப்பான பணி அழிவுக்கு! |
ஒரு புது உறவில் எல்லோருடனும்
உறவாட அவருக்கு ஒரு இதயம் வேண்டும். அவரிடம் உள்ளது `நாள்பட்ட சரக்குழு.
| `இகத்துக்குப் பயன்படாத
சரக்கு, பரத்துக்கு வழி சொல்லத் தெரியாது; வாழத் தெரியாத சரக்கு சாகத் துணியாத சரக்குழு |
அதனால் மாற்று இதயம் கேட்கிற அவருக்கு..
| ஒரு குழந்தை இதயம் வேண்டாம்
அதுக்கு கபடம் தெரியாது; ஒரு வாலிபன் இதயம் வேண்டாம் அதுக்கு நிதானம் தெரியாது; ஒரு நடு வயது இதயம் வேண்டாம்
அதுக்கு எதிலும் சந்தேகம்; ஒரு கிழட்டு இதயம் வேண்டாம் அது கூரு கெட்டிருக்கும். |
`என் தேவையைச் சொல்லிவிட்டேன்ழு
என்பவர் உணர்கிறார். `தேவை இல்லாதவை மட்டும்சொல்லிவிட்டேனா? என்று. |
| ஓ, மன்னிக்கவும் நான் எதிர்மறை விமர்சகன்.
`உடன்பாடான பார்வை எனக்கு இல்லையாம்ழு இந்த உடன்பாடும் எதிர்மறையும்- எதுக்கு எது உடன்பாடு; எதுக்கு எது எதிர்மறை? |
அதன்பிறகு கவி டாக்டரை நோக்கித்
தன் சந்தேகங்களை வெளியிடுகிறார். மூல இதயத்துக்கும் மாற்று இதயத்துக்குமுள்ள வித்தியாசம் என்ன? பழைய இதயத்தோட போனது என்ன? மாற்று இதயத்தில் இருந்து, அவனுக்குள் நுழைந்தது
என்ன? |
|
ஆமாம்; அவன் மனிதனாக நடமாடுவான், அதே மனிதனாகவா? இவனுக்குத் தன் இதயத்தைக் கொடுத்தானே அவன் இதயத்தில் இருந்ததை எல்லாம் இவனுக்குள் அடைத்து மூடிவிட்டபின்
இவன் நடமாடுவான் அதே மனிதனாகவா! |
டாக்டர் செய்தது பெரிய தவறு, அது ஒரு பாதகம் என்ற அறிவு விழிப்பு
அவருக்கு ஏற்படுகிறது. |
| பழுத்த இதயம் அழுகி விழுந்த அவனுக்கு
சாவு இனிப்பை அளித்திருக்குமே; |