முகப்பு

பக்கம் எண் :

தொடக்கம்

138 நாமக்கல் கவிஞர்      கஷ்டமாகிய வேலையொன்றையும்      கட்டி நீசெயல் விட்டிடு நுட்பமாகிய உன்றன் மேனியும்      நொந்திடில் துயர் தந்திடும் நீளுமாமலர்த் தாழையோடு      நிறைந்த மாமரச் சண்பகம் சூழும்நல்ல மண மிகுந்தவை      சுந்தரிக்கிவை சூட்டுவோம் வாழுமந்த வனமுழுவதும்      வாடையோடிஉ லாவல்போல் நாளும்நீ உன்றன் வீட்டிலெங்கும்      நடந்துலாவுதல் வேண்டியே சேற்றில்நின்று வளர்ந்து நீரினிற்      சேர்ந்திருப்பினும் தாமரை சாற்றுமோரள வுக்கு மீறிடத்      தானருந்துமோ நீரினை சேற்றின் மூழ்கி இருந்தபோ திலும்      சொற்பமாகவே சுத்தமாய்ப் போற்றியுண்ணுதல் வேண்டுமென்றந்தப்      பூமுடிந்தனள் பூவையே.

முன் பக்கம்

மேல்

அடுத்த பக்கம்