முகப்பு

பக்கம் எண் :

தொடக்கம்

செந்தமிழ்க் காஞ்சி 139    குருசிற் சிறந்தமிசை மாட்டினர் - ஏசு       குரிசிற் புரிந்தபிழை காட்டினர்    கிருபைக் குமரனோடும் இருபக்க மிருசோரர்    கெழுமச் சிலுவையறை மேவினர் - வீரர்    குழுமிப் புரியு நீடு காவலர் - அங்கே       கேசகம்பித பாதசாரிகள்       கீழிறங்கும கேசனேயெனில்      கிருதிற் கோயிலழித்த பின்றைநாள் மூன்றில்       நிருமிப் பாயுனை ரட்சி யென்றனர்    அவரைப் போலவே யூத குரவப் பாரகமூதர்    இவனிப்போ திறங்குக நம்புவோம் - இவன்    அயலுக்கே புரந்த வரம்பினான் - முனம்       ஆண்ட வன்கரம் நம்பி னானவர்       வேண்டிலின்று மிரங்க வேயென      அருகிற் சிலுவையிடச் சோரனும் - அந்த    அறுமிக்க மணியாதி நவமுற்ற மணிகாறும்    அவனிக்கிருள் பரக்கத் தேவனை - ஏசு    அகதிப் படவுரக்கக் கூவினர் - சிலர்       வகையிற் பழிமொழியைக் கூறினன்       அகவினா னெலியாவை யென்னவோர்       மகனறாவுறு காடி தன்னையே      அவருக்கொரு கழையில் நீட்டினன் - அவர்       அகவித் தமதுயிரை வீட்டினர்    வலமைத் தேவக நீடு திரையிற் கீழ்வரை கீள    மகிமிக்கே யதிர்ந்தது கம்பமாய் - பெரு    மலைமிக்கே பிளந்தன துன்பமாய் - பல       வால மாதவர் உயிர்த்தெழுந்தபின்       சால மாநகரிடைத் தெரிந்தனர்      மகிமைக் காரியமாகக் கண்டவர் - இவர்       அருமைத் தேவகுமாரன் என்றனர்    சரணப் பணிவிடைகள் புரியப் பரமனோடு    சதுரக் கலிலேயாவை நீங்கின - பல    மகரக் குழையமாதர் ஏங்கினர் - கதிர்       சாயும் வேளை யோசேப்பு நம்பனின்       காய மோது பிலாத்து வுந்தரத்

முன் பக்கம்

மேல்

அடுத்த பக்கம்