என்று பன்னிருபாட்டியலும்,

என்று இலக்கண விளக்கமும் கூறும்.இவற்றின் பொருந்தாமையை எண்ணிக் காண்க.

இவை உரைச் செய்யுள் எனக் கொள்க.

முகுடம் என்பது தென்சொல்லே.

முகு-முகிள்.முகிள்தல்=அரும்புதல். முகிள்-முகிழ்= அரும்பு. முகிழ் - முகிழம் = பேரரும்பு. முகிழ் - முகிழி. முகிழித்தல்= அரும்புதல். முகிள்-முகுள் - முகுளம் = பேரரும்பு, மொட்டு. முகுள் - முகுளி. முகுளித்தல் = 1.அரும்புதல். 2. குவிதல். "முகுளிக்கும்..... அரவிந்த நூறாயிரம்" (தண்டி.62).

முகுளம் - முகுடம் = குவிந்த அரசர் மணிமுடி. "முகுடமும் பெருஞ்சேனையும்" (பாரத.குரு.14).

முகுடம் - வ. முகுட்ட.

முகுடம் - மகுடம் = மணிமுடி. "அரக்கன்றன் மகுடம்" (கம்பரா. முதற்போ.246).

மகுடம் - வ. மகுட்ட.

பரோ தம் 'சமற்கிருத மொழி'யில் (SanskritLanguage) 'முகுடம்' தென்சொல்லே யென்றுகாட்டியிருப்பதைக் காண்க (ப.385).

நாட்டுத்தட் டல்லாத சிறந்தகுலக்குதிரைகள் புரவி, பாடலம், கோடகம், இவுளி,வன்னி, குதிரை, பரி, கந்துகம், கனவட்டம், கோரம்முதலிய பலவகைகளாக வகுக்கப்பட்டிருந்தன. அவற்றுள்,பாண்டியன் குதிரை கனவட்டம்; சோழன் குதிரைகோரம்; சேரன் குதிரை பாடலம்; சிற்றரசர் குதிரைகந்துகம்.