பக்கம் எண் :

வடமொழித் தென்சொற்கள்19

உத

    உத் (உபசர்க்கம்), உத்துங்கன்.

    அநுதாபம். அநு+தாபம். அநு-உபசர்க்கம்.

    அநு, அண்ணு என்பதன் திரிபு.

    அண்ணுதல் = கிட்டுதல், கூடுதல்

    தவி + அம் = தாவம்-தாபம்

தவித்தல்-நீர்வேட்டல், வருந்தல், விரும்புதல், இரங்குதல்.

    அநுதாபம் = இரக்கம், அநு = உடன், கூட, துணையான.

    அநுமதி. அநு + மதி.

    மதி = அறிவு

    மதித்தல் = அளத்தல், அளந்தறிதல், நிதானித்தல், பெரிதாய் எண்ணுதல்.

    அநுமானம். அநு-மானம்

    மானி + அம் = மானம், தொழிற்பெயர்

    மானித்தல் = அளத்தல், மதித்தல்

    மானம்-அளவு

    படியை மானம் என்பது வடார்க்காட்டு வழக்கு

    மானம்-Moon, காலத்தை அளப்பது cf. மதி-மாதம்.

    அவமானம் = மதிப்பின்மை

    உபமானம் = துணை, அளவு, ஒத்த

    சன்மானம் = நல்ல மதிப்பு, மதித்தளிக்கும் பரிசு

    அபிமானம் = மிக மதித்தல்

    பெறுமானம் = பெறும் அளவு, மதிப்பு

    வருமானம் = வரும் அளவு, வருவாய்

    கட்டுமானம் = கட்டும் அளவு, கட்டடம்+மானம் விகுதி

    உபமானத்தா லறியப்படுவது உபமேயம்.

    மானம் = அளவு, விதம். மானம்- manner

    மானம் மானை என்று உலகவழக்கில் திரியும்.

    'இந்த மானைக்குப் போட்டேன் என்றால் என்னவாயிருக்கும்?'

    என்பது ஓர் உலகவழக்கு (தென்னாடு).

    மானி = அளப்பது, அளப்பவன், மதிப்பது, மதிப்பவன்

    உஷ்ணமானி = வெப்பத்தை அளப்பது

    வாயுமானி = காற்றை அளப்பது