அம
அம்பு
(arrow)
போலப் பெய்யும் மழைநீர் அம்பு எனினும் ஒக்கும்.
அரணியம்: அரண்
+ இயம். இயம் ஒரு விகுதி (suffix).
அரணியம் = காடு,
அரணாயிருப்பது.
நால்வகை அரண்களிற்
காட்டரண் ஒன்று.
அரணியம் - ஆரணியம்.
அரன்: அர் -
ஓர் ஒலிக்குறிப்பு.
அர் + அம் = அரம்,
ஒரு கருவி, அர் என்று ஒலிப்பது.
அரம் - அரம்போல்
தேய்த்தல், அழித்தல்.
அரம் - துன்பம்,
அழிவு செய்வது.
அரம்
(harm)
- அரந்தை (மரூஉ).
அரம் = அச்சம்,
துன்பத்தினாலாவது.
அரள் = அஞ்சு. அரள்
- harror.
அரற்று = அஞ்சிக்
கதறு.
அரன் = தேவன்,
அஞ்சத் தக்கவன், வருத்துபவன். மலையிலும் காட்டிலுமுள்ள தெய்வங்கள் தமியரை வருத்துமென்பது
தமிழ்நாட்டுக் கொள்கை. குறிஞ்சித்திணைச் செய்யுள்களில் சூரர மகளிர் என்பது பெருவழக்காய்
வருவதைச் சங்க நூல்களிற் காணலாம். சூர் = அச்சம்.
அரமகளிர் = தெய்வப்
பெண்டிர்.
அரன் = சிவன்,
மலைத்தெய்வம்.
மலைநாட்டிலேயே சைவம்
முதன்முதல் தோன்றிற்று. குறிஞ்சித் தெய்வமாகிய முருகன் சிவபிரானது மகன். அகத்தியர் முதலிய
பண்டை முனிவரும் மலையிலேயே வதிந்தனர்.
அரன் = உருத்திரன்;
ஊழியிறுதியில் உலகையழிப்பவன்.
அரன் - ஹரன்.
cf.
ஆலி - hail.
அர் + இ = அரி -
அழிப்பது.
அரித்தல் -
பூச்சிகள் பொருள்களை அழித்தல்.
அரி = சிங்கம்,
விலங்குகளை அழிப்பது.
சுரஅரி- (ஜ்வரஹரி)
-காய்ச்சலை அழிக்கும் மருந்து.
அரி = விஷ்ணு,
சிங்கவடிவு கொண்டவன். சிவனுக்கு மனைவியா
யிருந்தவன் எனினும்
ஒக்கும்.
அரன் ஆண்பால். அரி
பெண்பால். அரி - ஹரி.
அராகம்: அர் -
ஓர் ஒலிக்குறிப்பு.
அராகம் = பண்,
சந்தம், ஓசை.
|