கண்டம் - கண்ட(kh)
கண்டு
= துண்டு, கட்டி, சருக்கரைக் கட்டி, நூற்பந்து.
கண்டு
- கண்டம் = துண்டு, மாநிலப்பிரிவு.
ஒ.நோ
: துண்டு - துண்டம். கண்டு - கண்டிகை = நிலப்பிரிவு.
உப்புக்கண்டம்,
கண்டங்கண்டமாய் நறுக்குதல் என்பன உலக வழக்கு.
அம்
என்பது இங்குப் பெருமைப்பொருட் பின்னொட்டு.
கண்டி - கண்ட்
(kh)
கண்டு
- துண்டி. ஒ.நோ: துண்டு - துண்டி.
கண்டித்தல்
= துண்டுதுண்டாய் வெட்டுதல், வெட்டுவது
போற் கடிந்து கூறுதல், முகத்தை முறித்தல் வெட்டிப்பேசுதல் என்னும்
வழக்குகளை நோக்குக.
கண்டி
- கடி - கடிதல் = கழறுதல். கண்டி - கண்டிப்பு.
கண்டிதம் - கண்டித
(kh)
கண்டி - கண்டிதம்
= கண்டிப்பு.
கண்டனம் - கண்டன
(kh)
கண்டி
+ அனம் = கண்டனம். ஒ.நோ : முண்டி - முண்டனம்.
கண்டை - கண்டா
(gh, ≺—)
குண்டு
- குண்டலம் = வட்டம், வளையம். குண்டு - குண்டை =
உருண்டு திரண்ட காளை.
குண்டை-கண்டை
= வட்டமான அல்லது திரண்ட மணி.
கணக்கன் - கணக்க
(g). வே.
கள்ளுதல்
= கூடுதல், பொருந்துதல், ஒத்தல். கள்ள=போல.
"கள்ளக்
கடுப்ப ஆங்கவை எனாஅ" |
(தொல்.
1232)
|
கள்
- கள - கண. கணத்தல் = கூடுதல், ஒத்தல்.
கள்
- களம் = கூட்டம், அவை. களம் - கணம் = கூட்டம்.
கணவன்
= மனைவியொடு கூடுபவன்.
கண
- கணக்கு = கூட்டு, மொத்தஅளவு, அளவு. கணக்கு
என்னுஞ் சொல் முதன்முதற் கூட்டற் கணக்கையே குறித்தது. அதற்குக்
கணக்கில்லை, கணக்கு வழக்கில்லாமல், அது கணக்கன்று என்பவற்றில்
கணக்கு என்பது அளவு அல்லது கூட்டு என்றே பொருள்படுதல் காண்க.
|