வடவர் மூலமாகக் காட்டும் ஜீர், ஜீரு என்பவையெல்லாம் கிழ
என்பதன் திரிபே.

குக்கல் - குக்குர

     குள் - (குட்கு) - குக்கு. குக்குதல் = குறுகுதல், ஒடுங்குதல், சிறுத்தல்.

     குக்கு - குக்கல் = சிறுத்த நாய், குள்ளநாய்.

     வடமொழியில் மூலமில்லாதிருப்பதுடன், குள்ளநாய் என்னும்
சிறப்புப் பொருளிழந்து நாயென்னும் பொதுப் பொருளே வடசொல்
தருகின்றது.

குகை - குஹா (g,h)

     குழை-குகை. ஒ.நோ: முழை-முகை. வ. மூலம் குஹ் (மறைத்தல்).

குத்து - குச்ச (g)

     குத்து - கொத்து. குத்து - குச்சு - குச்சம்.

     குத்ஸ = குச்ச (g) = குத்துச்செடி, கொத்து.

     வடவர் காட்டும் குத் (gudh) என்னும் மூலம் சுற்றுதல், மூடுதல்
என்றே பொருள் தருதலாற் பொருந்தாது.

குச்சு - கூர்ச்ச

     குச்சு = வண்ண ஓியன் தூரிகை (painter's brush), பாவாற்றி.

குட்டம் - குஷ்ட

     குள் - குட்டு - குட்டம் = குட்டை, குட்டி.

     குட்டம் = 1. சீர் குறைந்து குறுகிய அடி.

     2. விரல்களும் மூக்கும் அழுகிக் குட்டையாகும் நோய்.

     வடவர் கு + ஸ்த என்று பிரித்து, குறைந்து நிற்பது என்று
பொருட் காரணங் கூறுவர். அதிலும் கு என்பது தென்சொல்லே. குள்-கு.

     ஒ.நோ: நல் - ந, அல் - அ.

     குட்டை = வெண்குட்டநோய்.

குட - குட் = வளை (to bend)

     குட = வளைந்த. குடம் = வளைவு.