|
ஷஷ்
ஆறு
என்னும் தமிழெண்ணுப் பெயர் மத (சமயநெறி) வகை பற்றித்
தோன்றியது. சாஸன என்னும் வடசொற்கு மதம் என்னும் பொருளுண்டு.
ஆதலால், சாஸ் = ஷஷ் என்று திரிந்திருக்கலாம்.
ஸப்தன்
ஏழ்
என்னும் தமிழ் எண்ணுப்பெயர் எழுவும் இசைத்தொகை பற்றித்
தோன்றியிருத்தலால், வடமொழிலும் அதைப் பின்பற்றி முதலெழுத்து மாறி
ஸப்தன் என்னும் சொல் அமைந்திருக்கலாம்.
சப்த
(b)-ஸப்தன். சப்த = ஒலி, ஓசை
பொருள்
மாறும்போது எழுத்துகள் மாறுவதும் இயல்பே.
அஷ்ட்டன்
எட்டு-
(அட்டு)-அஷ்ட்ட-அஷ்ட்டன்.
எ-அ.
ஒ.நோ: வெறுமை-வறுமை.
நவன்
தொண்டு
(ஒன்பது) என்னும் தமிழ் எண்ணுப்பெயர்,உடம்பி லுள்ள
ஒன்பான் தொளைபற்றித் தோன்றியதாகும்.
ஒள்,
கொள். சொள், தொள், நொள், பொள், மொள் என்னும்
ஏழடிகளும் தொளைத்தலை அல்லது தொளையைக் குறிப்
பனவே.
நொள்-நொள்ளல்,
நொள்ளை. நொள்-நெள்-நெள்ளல்-ஞெள்ளல்
= பள்ளம், குழி, குழிந்த தெரு (புறம். 15).
நெள்-நெளி.
நெளிமருங்கு = குழிந்த இடம் (புறம். 18).
நொள்-நொள்வு-நொவு-(நவு)-நவி
= வெட்டுக்கோடரி.
நவி-நவியம்.
ஒருகால்
நவு-நவம்-நவன் என்றாகியிருக்கலாம்.
தசன் (d)
தசன
= பல், கடி (கடிப்பு). தச = கடி.
தம்ஸ2
= கடி, to bite.
தந்த்த
= பல் (இ. வே.). தத் = பல் (இ. வே.)
பத்து
என்னும் தமிழ் எண்ணுப்பெயர் பல் என்னும் சொல் லினின்று
திரிந்தது. ஆயின், அது பல என்று பொருள்படுவது. வடவர் தவறாக
அதைக் கடிக்கும் பல்லைக் குறிக்குஞ் சொல்லாகக் கருதி, தசன் என்று
மொழிபெயர்த்துக் கொண்டனர் போலும்!
|