துல்-துலா = நிறைகோல், துலாவோரை, ஏற்றமரம், வண்டியின்
     ஏர்க்கால், துலாக்கட்டை.

     துலா-துலாந்து = துலாக்கட்டை.

     துலா-துலாம் = நிறைகோல், துலாவோரை, துலாமாதம் (ஐப்பசி),
     5வீசை கொண்ட நிறை, ஏற்றமரம், உத்தரக் கட்டை, துலாக்
     கட்டை, தூணுறுப்பு. துலாம்-துலான். ம. துலாம்.

     துலாக்கோல், துலாக்கடைக் கூரை, கைத்துலா, ஆளேறுந் துலா,
துலாப்பட்டை என்பன பெருவழக்குச் சொற்கள்.

     ஐயவித்துலாம் = ஒரு மதிற்பொறி (சிலப். 15: 213).

     துலா-துலை=நிறைகோல், துலாவோரை, 100 பல நிறை, ஒப்பு,

     "தோல்வி துலையல்லார் கண்ணுங் கொளல்" (குறள். 986).

     வடவர் காட்டும் துல் என்னும் அடியே தமிழ்ச்சொற்கும் உரியதாம். ஆயின்,
மா. வி . அ. தூக்கற் கருத்தை முற்படக் கூறும். ஒப்பாதற்
கருத்தே அடிப்படையாம்.

     ஒ. நோ: ஒப்பு = நிறைகோல். ஒப்பராவுதல் = நிறைகோல் செய்தல்.

     ஒப்பராவி = நிறைகோல் செய்பவன்.

     குமரிக்கண்டத்தில் வழங்கிய துல் (நிறு) என்னும் வினை
இக் காலத்து வழக்கற்றது.

துவரம்-துவர, துபர

      தும்-துமர்-துவர் = 1. சிவப்பு. "துவரிதழ்ச் செவ்வாய்"
(சிலப். 6: 26). தெ. தொகரு.

     2. பவழம் (திவா.). துவர்-துகிர். க. தொகர்.

     3. காவி. "துவருறு கின்ற வாடை" (தேவா. 608: 10).

     4. துவரை. "துவர்ங்கோடு" (தொல். எழுத்து. 363, உரை).

     5. துவர்ப்பு (காசுக்கட்டி).

     6. துவர்ப்புச் சுவை.

     7. துவர்ப்புப்பொருள்.

     துவர்த்தல் = 1. சிவப்பாதல்.

     2. துவர்ப்பாதல்.