|
| "மெத்தென மாதைக் கொண்டு வருகுவல்" (திருவாலவா. 62 : 7). 4. மந்தக் குறிப்பு (ஈடு, 1 : 10 : 11). க. மெத்தனெ. |
| மெத்தெனவு = 1. அமைந்த குணம். 2. வளைந்து கொடுக்குந் தன்மை. 3. கவலையின்மை. |
| மெத்தெனவு-மெத்தனவு = 1. காலத்தாழ்ப்பு. 2. கவலையின்மை. "மெத்தனவிற் றுயிலுங்கால்" (திருவாலவா. 27 : 70). |
| மெத்தனவு-மெத்தனம் = 1. காலத்தாழ்ப்பு. 2. கவலையின்மை, பொருட்படுத்தாமை. |
| மெத்து-மெத்தை = மெதுவான படுக்கை. "ஒரு பாம்பை மெத்தையாக விரித்து" (திவ். பெரியாழ். 5 : 1 : 7). "கனகதண்டி மேலுக்குப் போட மெத்தையில்லை யென்பார்க்கும்" (தனிப்பா.) 2. பஞ்சணை. 3. துயிலிடம் (திவா.). 4. சட்டை (பிங்.). 5. வேட்டையாடுவோர் தோளிலிடும் அணை. "வலத்தோளிலே இட்ட மெத்தையும்" (திவ். திருநெடுந். 21, வியா. ப. 170). |
| ம., தெ. மெத்த, க. மெத்தெ. |
| மெத்தைக் கட்டில் = மெதுவணை பரப்பிய கட்டில். |
| மெத்தைச் சட்டை = பஞ்சு உள்வைத்துத் தைத்த சட்டை. |
| மெத்தைப் பாய் = மெத்தைமேல் விரிக்கும் பட்டுப் பாய். ம. மெத்தப் பாயி. |
| மெதுகு-மெருகு. ஒ.நோ: விதை-விரை. |
| மெருகு = மெதுவான பளபளப்பு. |
| ம., தெ., க., து. மெருகு(g). |
| மெதுகரம்-மெருகரம் = மெருகு வேலையிற் பயன்படும் அரவகை. (C.G.) |
| மெதுகாணி-மெருகாணி = மெருகுவளை யென்னும் தட்டார் கருவி. |
| மெருகிடுதல் = பளபளப்பு உண்டாக்குதல் (W.). |
| மெருகுக்கல் = மெருகிட உதவுங் கல் (C.E.M.). |
| மெருகுச் சுண்ணாம்பு = சுவரிற் பூசும் சிப்பிச் சாந்து போன்ற நுண்ணிய சுண்ணச் சாந்து. |
| மெருகு தேய்த்தல் = மெருகிடுதல். |
| மெருகு போடுதல் = மெருகிடுதல். |
| மெருகு மண் = தட்டார் மெருகிடுதற் குதவும் மண்வகை. |
| மெருகு வளை = மெருகிட உதவும் தட்டார் கருவிவகை. |
| மெருகெண்ணெய் = 1. பளபளப்பிற்காக மரப்பண்டங்களின் மேற் பூசும் எண்ணெய் (W.). 2. மினுக்கெண்ணெய் (யாழ். அக.). |
| மெருகோடு = மேற்புறத்திற் பளபளப்புள்ள ஓடு (C.E.M.). |