குழ - குழந்து - குழந்தை = 1. கைப்பிள்ளை. “குழந்தையை யுயிர்த்தமலடிக்கு’’ (கம்பரா. உருக்கா. 65). 2. நடை பழகுஞ் சிறுபிள்ளை. 3. இளம்பருவம். “குழந்தைவெண்மதி’’ (கம்பரா. ஊர்தேடு. 209).

ஒ.நோ : OE. clid, E. child. c = k.

குழவு - குழகு = 1. குழந்தை. “குழகென வெடுத்துகந்தவுமை’’ (திருப்பு. 106). 2. இளமைச் செவ்வி. “கொம்மைக் குழகாடுங் கோலவரை மார்பர்’’ (சீவக. 2790). 3. அழகு. “கொன்றை சூடிக் குழகாக.... . விளையாடும்’’ (தேவா. 468 :7)

குழகு - குழகன் = 1. இளைஞன். “நின்மணக் குழகன்’’ (திருவிளை. திருமண. 44). 2. அழகன். “கொட்கப் பெயர்க்குங் குழகன்’’ (திருவாச. 3 12). 3. முருகன். (பிங்.). 4. பிறர்க்கிணங்கு பவன். “குரவை கோத்த குழகனை’’ (திவ். திருவாய். 3: 6: 3).

குழமகன் = 1. இளம்பருவத் தலைவன். “குழமகனைக் கலி வெண்பாக்கொண்டு.... . விளங்க வுரைத்தாங்கு’’ (இலக். வி. 858). 2. பெண்டிர் குழமகனைப் புகழும்பனுவல் (தொன். 283). 3. மரப்பாவை. “உத்தரியப் பட்டுங் குழமகன் றனக்குநல்கி’’ (பாரத. நிரைமீ. 136).

குழ - குழை = தளிர். “பொலங்குழை யுழிஞை’’ (புறம். 50).

க. கொழச்சி.

குழ - குழலை - குதலை = 1. மழலைச் சொல். “தம்மக்கள் மழலைச்சொற்கேளா தவர்’’ (குறள். 66). 2. இனிய மொழி. “குதலைச் செவ்வாய்க் குறுந்தொடிமகளிர்’’ (சிலப். 30 114). 3. அறிவிலான் (திவா.).

ஒ.நோ : மழ - மழலை - மதலை = குழந்தை, மகன், மழலை மொழி.

குழ - குழந்து - கொழுந்து = 1. இளந்தளிர். “ஏற்ப விரீஇய இலையுங் கொழுந்தும்’’ (பெருங். இலாவாண. 2 143). 2. இளமையானது. “பிறைக்கொழுந்து’’ (நைடத. அன். தூது. 12). 3. மென்மை. “வாழையுற்ற - கோதிலா மடலே போலக் கொழுந்துளசெவிய தாகி’’ (சூடா. 12 150). 4. மென்மையான மருக்கொழுந்து. “கொழுந்து செவ்வந்தி’’ (கந்தபு. இந்திரன்கயி. 42). 5. படையின் முன்னணி. “சேனையின் கொழுந்துபோய்க் கொடிமதின் மிதிலையி னெல்லை கூடிற்றே’’ (கம்பரா. எழுச்சி. 24). 6. கவரிநுனி. “கொழுந்துடைய சாமரை’’ (கம்பரா. கோலங். 25).