கண்டுயிலும் போழ்தத்துக் காணாமல் காலிடறிக் கொண்டதன்மேல் வீழுங் குருடன்தான் தப்புவனோ? தப்பா தழித்துத் தறுகண்மை காட்டிடுவேன்; இப்பார் எமக்குரிமை யாருக்கும் விட்டுவிடோம்’ என்றுரைத்த வஞ்சினத்தான் எம்முன்னோன்; அவ்வேந்தன் நின்றுரைத்த வீரத்தை நெஞ்சிற் பதித்துள்ளோம்; தாய்க்குலத்தின் வீரத்தைச் சற்றே நினைந்துவிடின் போய்க்களத்தில் இன்றே புகுவோம் எனத்தோன்றும்; ‘ஈன்று புறந்தருதல் எற்குத் தலைக்கடனாம் ஆன்ற சமர்முருக்கி ஆர்த்த களிறடக்கி30 வென்று திரும்புதலே வீரமிக்க காளையர்க் கென்றுங் கடனாகும்’ என்றுரைத்தாள் ஓரன்னை; மாற்றான் படையெடுத்து வந்தான் எனப்புகன்ற மாற்றம் செவிபுகுத மானத்தான் ஓரிளைஞன் வேலெடுத்தான் போர்தொடுத்தான் வீரச் சமர்க்களத்தில் காலொடித்தான் கையொடித்தான் கண்ணிமைக்கும் நேரத்தில் சாகடித்தான் பற்பலரைச் சாகாரை நாற்புறமும் போகடித்தான் ஆனாலும் தன்னுயிரைப் போக்கடித்தான்; ‘வீரக் குலமகன்தான் வேலேந்திப் போனானே நேரிற் பொருதானோ? நேராரை வென்றானோ?’40 என்றவன்தாய் கேட்டாள்; இழிமகனாம் ஓர்பேதை ‘துன்றமரில் *வெந்காட்டித் தோற்று மடிந்தா’னென் றோர்பழியைக் கூறிவிட்டான்; ‘ஓடியவன் என்மகனா? ஊர்பழிக்கச் செய்தனனா? ஒன்னார்க்குத் தோற்றோடும் பாவி மகனுக்கோ பால்கொடுத்தேன்’ என்றவன் தாய் ஆவி துடித்தாள் அலறிப் புலம்பியவள் போர்க்களத்தை நோக்கிப் புறப்பட்டாள் வாளெடுத்து;
*வெந் - முதுகு |