| மனிதரைக் கண்டு கொண்டேன் | 229 |
19
வணிக நோக்கறியான் பயிலும்நாள் தொடங்கி என்பாற்
பழகிடும் நண்பன்; அன்பு
செயலிலே குறைவு காணேன்;
அன்றுபோற் செழுமை கண்டேன்,
மயலுறும் செருக்கே யில்லா
மதிமிகு புலமை கண்டேன்;
அயலென எண்ணா தென்னை
அவனுடன் பிறப்பென் றெண்ணும். உளத்திலே ஒன்றை வைத்தும்
உதட்டில்மற் றொன்றை வைத்தும்
கிளத்துதல் அறியா வாயன்;
கெடுதலை நினையா நெஞ்சன்
களைப்புறும் பொழுதில் மற்றோர்
கனிவுடன் செய்த நன்றி
உளத்தினிற் பதிய வைத்தே
உணர்ந்துணர்ந் துருகும் மேலோன். பிணிபல சூழ்ந்த போதும்
பிறக்கிடல் அவனுக் கில்லை
துணிவுடன் எதிர்த்து நின்றே
துயர்களை மறந்து நிற்பான்
பணிவுடன் இன்சொற் பேசிப் |