| புதியதொரு விதிசெய்வோம் | 171 |
33. தேர்தல் நினைவு இரவெனும் நங்கை வந்தாள்
என்விழி துயிற்ற எண்ணிப்
பிறையினிற் குளிரெ டுத்துப்
பிச்சியில் மணமெ டுத்து
வருமிளந் தென்றல் கொண்டு
வீசினள்; வைய மெல்லாம்
இருளிய பின்னும் என்றன்
இமைகளோ இணைய வில்லை. தேர்தலை நினைந்து விட்டேன்
சிந்தையும் உறங்க வில்லை;
நேர்மையை அங்குக் காணேன்
பொய்ம்மையே நெளியக் கண்டேன்;
தேர்வரும் நாளைப் போலத்
தெருவெலாம் கூச்சல் கேட்டேன்
ஊர்வலம் பலவுங் கண்டேன்
உண்மையே காண வில்லை. உண்மையே சிறிது மில்லார்
ஊரினை ஆள வந்தால்
கண்ணியம் நிலைப்ப தெங்கே?
கயமைதான் ஓங்கி நிற்கும்;
பெண்மையை விலைக்கு விற்போர்
கற்பினைப் பேச வந்தால்
மண்மிசை என்ன வாழும்?
மதியுளர் நகைப்ப ரன்றோ? |